زریوار، بهشت لکلکهای سفید
تالار زریبار مریوان واقع درشرق کوردستان همه ساله با شروع بهار، میزبان لکلکهای سفید مهاجری میشود که برای گذراندن فصل گرم سال و زاد و ولد، به این مناطق مهاجرت نمودەاند.
تالار زریوار مریوان واقع درشرق کوردستان همه ساله با آغاز بهار، میزبان لکلکهای سفید مهاجری میشود که برای گذراندن فصل گرم سال و زاد و ولد، به این مناطق مهاجرت نمودەاند.
مرکز خبر
لکلکهای سفید، با نام علمی «ciconia ciconia»، از راسته لکلک شکلان میباشند. این پرنده با متوسط ۱۰۲ سانتیمتر طول، در زمره بزرگجثهترین پرندگان کنارآبزی است. این پرندگان از گونه گوشتخوار میباشند و اغلب با صید ماهی به زندگی خود تداوم میبخشند. از مهمترین ویژگیهای ظاهری این پرندگان، منقار و پاهای قرمز، تنه، سر، گردن، دم و شاهپرهای ثانویه سفید و همچنین حاشیه سیاه در لبه شاهپرها میباشد. نر و ماده این پرنده همشکل بوده و تکهمسر میباشند. لکلکهای سفید اکثراً در مناطق تالابی، حاشیه جنگلها و روخانه ها و در نزدیکی جوامع انسانی لانهسازی میکنند.
لکلک سفید، فاقد تارهای صوتی بوده و در زمان تولیدمثل و جلب توجه جنس مقابل، منقار خود را برهم میزند که صدای تقتق میدهد. برای همین، ساکنان کرد استانهای غربی ایران، این پرندگان بزرگجثه را با نام کردی «حاجی لهق لهق یا حاجی تهق تهق» میشناسند.
زیستگاه تابستانی لکلکهای سفید، تالاب زریوار واقع در شهر مریوان شرق کوردستان میباشد. این پرندگان زمستانها را در تالابهای مناطق گرمسیری همچون تالابهای استانهای خوزستان و فارس سپری میکنند و با شروع فصل بهار به منظور تولیدمثل، به مناطق سردسیری همچون تالاب زریوار مریوان مهاجرت مینمایند.
لکلکهای سفید در اکثر نقاط استان کوردستان یافت میشوند اما به علت وجود شرایط زیستگاهی مساعد از جمله شرایط آب و هوایی و پوشش گیاهی مناسب و وفور غذا، شهرستانهای بانه و مریوان و در این میان نیز روستای «بیلو» در مریوان و«سویرو» در بانه، میزبان بیشترین تعداد از این پرندگان میباشند.