وجود پالایشگاهها و کارخانههای نزدیک شهر، شیوع بیماری و تخریب محیط زیست
دَرون نصرالدین، مهندس کشاورزی درباره پالایشگاهها و کارخانههای در حال ساخت نزدیک شهرها میگوید: افزایش پالایشگاهها، بدون توجه به همجواری با شهرها و سلامت کارکنان پالایشگاه به نفع ذی نفعان و بنگاههای اقتصادی است.
هلن احمد
سلیمانیه- آلودگی محیط زیست یک معضل جهانی است. اقلیم کوردستان مانند سایر کشورهای جهان از آلودگیهای زیست محیطی رنج میبرد. مشکلات زیست محیطی و عوامل آلودگی به طور مداوم در حال افزایش است و وجود پالایشگاههای بدون مجوز در مجاورت شهرها و عدم تدابیر بهداشتی، یکی دیگر از مشکلات شهروندان و محیط زیست در اقلیم کوردستان است. بر اساس اطلاعات، 192 پالایشگاه در اقلیم کوردستان وجود دارد که کمتر از 15 مورد از آنها دارای مجوز قانونی و زیست محیطی هستند.
ساخت پالایشگاهها در شهرها به شهروندان و محیط زیست آسیب میرساند. بسیاری از زبالههای پالایشگاهها بدون فیلتر یا از طریق فاضلابهای محلی به رودخانهها و دریاچهها ریخته میشود و باعث آلودگی آب و هوا میشود، همچنین شهروندان ساکن در نزدیک پالایشگاهها نیز در خطر سلامت و بیماریهای مزمن قرار دارند.
«با رشد شهرها، پالایشگاهها از شهرها دور نمیشوند»
دَرون نصرالدین، مهندس کشاورزی با بیان اینکه پالایشگاههای نزدیک شهرها مشکلات سلامتی را برای شهروندان ایجاد میکند و به دلیل عدم رعایت بهداشت در پالایشگاهها باعث آسیب به زندگی و محیط زیست میشود، گفت: در ابتدا به دلیل کوچک بودن شهرها، پالایشگاهها در مکان فعلی خود ساخته شدند، اما شهرها رشد کردند و پالایشگاهها بدون جابجایی سر جای خود باقی ماندهاند. انتشار گازهای گلخانهای از پالایشگاهها به شهروندان شهری آسیب میرساند، عدم فیلتر تصفیه خانهها و کارخانجات ادامه مشکلات زیست محیطی و اثرات بهداشتی بر جای میگذارد، شهروندان را به بیماریهای تنفسی و مزمن دچار میکند. افزایش موارد سرطان به دلیل آلودگی محیط زیست و انتشار زبالههای کارخانهها و پالایشگاهها نسبت داده میشود که باعث تخریب محیط زیست میشود و وقتی از ارتفاعات شهرها به مناطق نگاه میکنیم، مشاهده میکنیم که رنگ طبیعت و شهرها، گاز زیادی دارند.
این مهندس کشاورزی افزود: برخی از کارخانهها و پالایشگاهها در نزدیکی زمینی قرار میگیرند که آب داشته باشد؛ مثلاً پالایشگاههای تانجرو را داریم که از طریق پالایشگاهها به خاک و آب منطقه آسیب میرسانند و منجر به تغییر به اقلیم منطقه و اطراف آن میشود. شمار زیادی از شهروندان ساکن در نزدیک پالایشگاهها با بیماریهای مزمن و خطرناک مواجه شدهاند، بیماریهای ریوی، پوستی و کشنده در حال افزایش است. همچنین کشاورزی در نواحی صنعتی نیز باعث آلودگی مواد غذایی و تحویل به شهروندان میشود و کارگران کارخانهها نیز به دلیل تعبیر آنها از جنبههای مادی به عنوان جنبههای بهداشتی، بدون اقدامات بهداشتی در پالایشگاهها باقی میمانند.
«صاحبان پالایشگاهها به دلیل منافع مالی خود به فکر داشتن یک پالایشگاه سالم نیستند»
دَرون نصرالدین، با اشاره به اینکه بسیاری از پالایشگاهها مشکلات سلامتی خواهند داشت، گفت: در کارگاهها و پالایشگاهها، کارمندان بر اساس حقوق خود کار میکنند، اما از لحاظ سلامتی، به سلامت کارکنان توجهی نمیشود. به دلیل عدم حاکمیت مناسب در اقلیم کوردستان، نبود قوانین متعدد برای تجار و نظارت بر پالایشگاهها باعث شده تا سرمایه گذاران بیشتر به فکر سود خود باشند و پالایشگاه داران به دلیل منافع مالی خود به فکر داشتن یک پالایشگاه سالم نیستند. وجود این مشکل در بین سرمایه داران به دلیل ضعف مسولان است که از طریق موانع می توانیم صاحبان پالایشگاه ها را به سمت قوانین زیست محیطی جذب کنیم. مالکان باید از طریق قانون از وجود پالایشگاه ها و کارخانه های سالم در خارج از شهرها مطلع شوند و در نتیجه تصاحب سایت پالایشگاههای خود، چندین منطقه سبز ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه حذف و تعطیلی پالایشگاهها به دلیل شرایط سیاسی و حمایت احزاب اجازه تعطیلی آسان را نخواهد داشت، افزود: شنیدهها حکایت از آن است که تعطیلی پالایشگاهها به دلیل طرفهای ذیربط با مشکل مواجه خواهد شد، اما برای امنیت سلامت جانی شهروندان باید تمامی کارخانههایی که مراحل قانونی را رعایت نمیکنند، تعطیل شوند. هرچند کارخانههای بزرگ را نمیتوان به راحتی تعطیل کرد اما آنها باید دور از شهرها اسکان داده شوند یا موظف شوند که همه دستورالعملهایی را برای آنها تنظیم شده، اجرا کنند.
این مهندس کشاورزی در پایان گفت: دور کردن پالایشگاهها و کاهش آسیب آنها به محیط زیست و انسان بسیار مهم است، باید دور شده و سپس در تمامی پالایشگاهها و کارخانهها فیلتر تهیه و نصب شود. همچنین به جای واگذاری محوطه به پالایشگاهها باید میزان محوطه و فضای سبز اطراف کارخانه و چند منطقه تعیین شده افزایش یابد.