آگرین حسینی  

دیواندره- انباشت زباله در طبیعت و عدم مدیریت صحیح پسماندها، منجر به تولید گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن و افزایش آلودگی هوا، تولید شیرابه و تأثیر آن بر منابع آب و خاک منطقه می‌شود و مکان مناسبی برای رشد میکروب‌ها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی است که سلامت محیط انسانی را تهدید می‌کند.

هیچ یک از شهرهای استان سنە جایگاه دفن زباله اصولی و استاندارد ندارند و زباله‌ها به صورت غیربهداشتی و نامناسب جمع‌آوری می‌شود. حتی پسماندهای بیمارستانی و عفونی در برخی از مراکز بهداشتی و درمانی استان به صورت نامناسب دفع می‌شود اما تاکنون راهکار مناسبی برای رفع آن اندیشیده نشده است. چون مشکلات مناطق شهری و روستایی استان سنه و دیگر شهرهای روژهلات کوردستان دغدغه‌ی مسئولین حکومتی نبوده است. بە گفتەی برخی کارشناسان نبود برنامه‌ریزی مناسب، مدون و مستمردر زمینە دفن زبالە موجب می‌شود تا ١٠سال آینده استان سنە زیر آواره زباله‌ها دفن شود.

سايت دفن زباله شهرداری ديواندره مشكلات زيادی را برای مردم اين شهر و روستاهای اطراف ايجاد و بوی بد و تعفن آن، زندگی را بە کام شهروندان تلخ كرده است.

سايت زباله در يک كيلومتری فضای شهری ايجاد شده و بە دليل غير استاندارد بودن مشكلات زيادی برای شهروندان و ساكنان روستاهای اطراف بخصوص روستای کاریزه ايجاد كرده است.

ک.م يكی از اهالی روستای كاريزه ديواندره كه زمين‌های كشاورزی‌اش در اطراف سايت زباله است، می‌گويد:«سال‌هاست كه در اين منطقه كشاورزی می‌كنم، قبلا چشمه‌های اطراف آب گوارايی داشتند حتی چند متر پايين‌تر از چشمه اصلی نيز می‌توانستيم آب برداشت كنيم و بنوشيم اما اكنون چشمه اصلی هم در محاصره زباله‌ها قرار گرفتە است بە طوری کە تمایل برای استفادە از آن را نداریم.»

وی تأكيد كرد: «اراضی كشاورزی اكنون پر از ظروف پلاستيكی و نايلون است كه بە دليل نداشتنن حصار در اطراف سايت وارد زمين‌ها می‌شود و پاكسازی زمين را برای ما مشكل می‌كند.»

سايت دفن زباله شهر ديواندره در محيط نامناسبی قرار دارد و مشكلاتی همچون قرار گرفتن درمجاور زمین‌های کشاورزی، نزدیکی بە منطقه مسکوتی، قرار گرفتن در مسير سيلاب، عدم حصار كشی، عدم دفن روزانه زباله‌ها، وجود سگ‌های ولگرد و زباله دزدها از جمله آنها است .که از زمانی که دیواندره به بافت شهری بدل شده هیچ تغییری در مدیریت این سایت انجام نشده و هر روز مشکلات بیشتر به وجود می‌آورد.در صورتی كه محلی كه برای دفن زباله انتخاب می‌شود بايد تا مركز شهر و محل زندگی مردم ١٠تا ٢٠ كيلومتر فاصله داشته باشد.

چند نفر از ساكنان شهرک‌های بهداشت، روحانی، پيام و محله منتهی به ميدان شهر ديواندره در خصوص مشكلات اين سايت می‌گويند: بوی تعفن و ناخوش زباله‌ها زندگی را بر ما سخت كرده و برخی شب‌ها از اين بو نمی‌‌توانيم استراحت كنيم.  دود ناشی از آتش‌زدن زباله‌ها، منشأ بسياری از بيماری‌ها است و علاوه بر اين، ما را از داشتن هوای پاک محروم كرده است.

یکی دیگر از ساکنان نزدیک به سایت زباله با هویت پ.ن در اینباره می‌گوید:« صبح که بیدار می‌شویم به جای تنفس هوای تازه باید دود استشمام کنیم و این مردم را کلافه کرده است. باد نایلون و پلاستیک آلوده را به محل زندگی ما می‌آورد .دود ناشی ازآتش زدن زباله‌ها مانند هاله‌ای از ابر هر صبح، هوا را در بر می‌گیرد بە طوریکە طی این مدت مردم دچار مشکلات تنفسی شده و سلامت اهالی این محله به شدت درخطر است. نه خودمان درامان هستیم نه زمین‌های کشاورزی ما که با زبالە محاصره شده است.»

تفکیک زباله‌های قابل بازیافت مانند کاغذ، پلاستیک، بطری‌ها و قوطی‌ها و تحویل آن به مراکز بازیافت، استفاده از محصولات با بسته‌بندی قابل بازیافت و عدم استفاده از کیسه‌ها، سفره‌های  یکبار مصرف و تلاش برای کاهش پسماند مواد خوراکی از راه‌های کاهش پسماندهای خانگی است.

جمعیت شهری جهان در حال افزایش است .این افزایش به معنی از بین بردن منابع طبیعی وتبدیل آن به کالاهای مصرفی و در نهایت تولید آلاینده‌ها و زباله‌های بیشتر در محیط زیست است کە به نابودی زمین و گشترش بیماری ختم می‌شود.