مرکز خبر- محققان آزمایشگاه اندی تامپسون، با توسعه‌ی مدل‌های هواشناسایی، نشان می‌دهند که چگونه آب ذوب شده از یخ‌های قطب جنوب، می‌تواند گرما را در زیر کوه‌های یخی به دام بیندازد و بازخورد ذوب شدن را در یک حلقه افزایش دهد. در نتیجه تکه‌های یخی بیرون آمده از ورقه‌های قطب جنوب هستند که از خشکی بیرون زده و روی اقیانوس شناور می‌شوند. ضخامت این تکه‌ها به چندصد متر می‌رسد که به عنوان یک حفاظ از سرازیر شدن ورقه‌های اصلی به اقیانوس‌ها جلوگیری می‌کنند.

با این حال، گرم شدن جو و گرم شدن اقیانوس‌ها ناشی از تغییرات آب و هوایی، سرعت ذوب شدن این قفسه‌های یخی را افزایش می‌دهد و توانایی آن‌ها را برای جلوگیری از جریان ورقه یخی به اقیانوس تهدید می‌کند. نتیجه‌ی این روند بالا آمدن هرچه سریع‌تر آب دریاها و اقیانوس‌هاست.

طبق مدل انجام شده توسط آزمایشگاه اندی تامپسون، ذوب شدن قفسه‌های یخی ٢٠ تا ۴٠ درصد بیشتر از پیش‌بینی‌های مدل آب‌وهوایی جهانی است.

این مدل نشان می‌دهد که چگونه آب شیرینی که از یخ ذوب می‌شود توسط جریان ساحلی حمل شده و به سراسر قاره منتقل می‌شود. آب شیرین با چگالی کمتر به سرعت در نزدیکی سطح اقیانوس حرکت می‌کند و آب شور اقیانوس نسبتاً گرم را در سطح زیرین قفسه‌های یخی به دام می‌اندازد. این باعث می‌شود که قفسه‌های یخ از زیر آب ذوب شوند. به این ترتیب، افزایش ذوب شدن آب، می‌تواند گرم شدن آب و هوا را از طریق جریان ساحلی منتشر کند، که به نوبه خود می‌تواند حتی در قفسه‌های یخی غرب قطب جنوب هزاران کیلومتر دورتر از شبه جزیره، ذوب شدن را تشدید کند.

یکی از اساتید علوم و مهندسی محیط زیست کە از محققان اندی تامپسون است می‌گوید: جنبه‌هایی از سیستم آب و هوایی وجود دارد که ما هنوز در حال کشف آنها هستیم. از آنجایی که ما در توانایی خود در مدل سازی تعاملات بین اقیانوس، قفسه‌های یخی و جو پیشرفت کرده‌ایم، می‌توانیم پیش‌بینی‌های دقیق‌تری با محدودیت‌های بهتر در عدم قطعیت انجام دهیم و ممکن است لازم باشد برخی از پیش‌بینی‌های سطح دریا را دوباره بررسی کنیم.