بهاران لهیب

کنر- با قدرت گرفتن دوباره طالبان در سرتاسر افغانستان، اولین حمله شان برزنان بوده است، که مانند دور اول حاکمیت شان، زنان را از کار در بیرون از منزل و ادامه تحصیل محروم ساخته‌اند و حجاب را اجبار اعلام نمودند. حالا هم تلاش دارند که از هر طریقه‌ای ممکن وسیله برای سرکوب زنان پیدا نمایند. اما از طرف دیگر زنان هم در مقابل شان خاموش نه نشسته مقاومت و مبارزه نموده اند و نفرت خود را نسبت به احکام زن ستیزانه شان ابراز داشته اند. 

یک از مکاتب دخترانه در ولسوالی ناری ولایت کنر موقعیت دارد، که تمام معلمان و سرمعلمان آن را زنان تشکیل می‌دهند. حدود ۱۱ سال قبل به همت همین زنان، مکتب را به لیسه دختران تبدیل نمودند. کارمندان این مکتب تلاش کردند که زمینه تدریس را برای دختران فراهم سازند.

ما در سفر که به این ولایت داشتیم با یکی از سرمعلمان این مکتب گفت‌و‌گو انجام دادیم.

هیله دالاور برای ما گفت: «من از جمله اولین فارغین صنف ۱۲ این مکتب هستم. بعد دو سال تلاش توانستم تحصیل عالی‌تری را انجام دهم. چون با درجه خوبی فارغ شدم در این مکتب به صفت معلم و مسولیت یکی از بخش‌های مکتب را به عهده گرفتم.»

هیله ادامه می‌دهد: «با قدرت گرفتن دوباره طالبان، به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب را ندادند. وضعیت روانی دختران در این ولسوالی روز به روز بدتر می‌شد در کنار حجاب اجباری، قتل‌های ناموسی و هزار یک مشکل دیگر تعلیم خود را هم از دست داده بودند. ما معلمان تصمیم گرفتیم که به شکل مخفیانه دوباره تدریس را برای دختران بالاتر از صنف ششم آغاز کنیم. برای یک سال موفق شدیم، اما بنا به ازدیاد گشت‌زنی افراد امربه معروف و نهی از منکر امسال اجازه ندادند که ما ادامه بدهیم و حالا مکتب ما زیر ذربین شان قرار گرفته است هر روز با یک اخطاریه جدید وارد مکتب می‌شوند. ما تلاش داریم هر طور که شده موجودیت مکتب خود را حفظ کنیم، ولی آنان پشت بهانه‌ها مختلف هستند تا مکتب ما را تعطیل کنند. من با اطمینان گفته می‌توانم که موفق نمی‌شوند.»

هلیە از سختی‌هایی کە خانوادە او پس از بازگشت طالبان با آن مواجە شدەاند صحبت کرد. همسر هیله از نظامیان دولت قبلی بوده، به همین جرم وی را طالبان یک سال قبل دستگیر نموده بودند. حدود ۴۰ روز در قید طالبان بود، هر بار که به زندان‌ها سر می‌زدند، طالبان می‌گفتند: «نزد ما نیست» تا این که روزی زندانی از زندان آزاد می‌شود در نزدیک درب زندان عکس وی را نزد یکی از دوستانش می‌بیند می‌گوید: «وی بامن در همین جا زندان بود.» با پرداخت پول گزاف همسر هیله از قید طالبان رهایی پیدا می‌کنند.

همسر هلیە کە در این مدت شب و روز شکنجه شدە بود حالا با مشکلات روحی و روانی دست پنجه نرم می‌کند و این زندگی را بر هلیە تلخ‌تر کردە است.

در کنار این که هیله و همکارانش تلاش کردند به هر قیمت شده برای دختران خدمت نمایند. ساختمان مکتب، صنف‌ها و صحن حویلی(حیاط) از زیبایی خاص برخودارد است که شاگردان را تشویق می‌کرد به تدریس خود ادامه بدهند. زنان کنر همچنان بر مقاومت و تداوم مبارزە علیە طالبان اصرار دارند.