ناهید صالحی

سردشت-بیمارستان سردشت، به عنوان تنها مرکز درمانی در شهرستان سردشت و مناطق همجوار از جمله شهرهای ربط و نلاس و ده‌ها روستای این شهرستان، نقش بسیار مهمی در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به شهروندان ایفا می‌کند. با این حال، این بیمارستان با چالش‌ها و مشکلات بسیاری مواجه است که یکی از آنها خرابی سیستم تهویه هوای بخش زنان است. این گزارش به بررسی این مشکل و تأثیرات آن بر شهروندان و کادر درمانی بیمارستان می‌پردازد.

 

خرابی سیستم تهویه هوای بخش زنان

بخش زنان بیمارستان سردشت به دلیل خرابی سیستم تهویه هوا و کولرها برای ماه‌ها دچار مشکل شده است. این خرابی باعث ایجاد ناراحتی و مشکلات جدی برای بیمارانی شده که در این بخش بستری هستند. در حالی که بخش‌های دیگر بیمارستان، از جمله بخش مردانه، پرستاران و اورژانس از سیستم تهویه مناسب تری برخوردارند، بخش زنان بدون این امکانات رها شده است. این وضعیت، نارضایتی گسترده‌ای بین شهروندان و به‌ویژه بیماران بخش زنان به وجود آورده است.

شهروندان از این موضوع که بخش زنان به صورت نامناسبی مدیریت شده و نیازهای اولیه بیماران در این بخش نادیده گرفته می‌شود، به شدت گله‌مند هستند. این مشکل به‌ویژه در فصل‌های گرم سال با شدت بیشتری احساس می‌شود و شرایط ناگوار و غیر قابل تحملی را برای بیماران و کادر درمانی به وجود آورده است.

اهمیت بیمارستان سردشت برای شهرستان و مشکلات دسترسی

بیمارستان سردشت به عنوان تنها بیمارستان موجود در شهرستان، برای مردم سه شهر سردشت، ربط و نلاس و همچنین ده‌ها روستای این منطقه بسیار حائز اهمیت است. این بیمارستان به دلیل دوری از شهرهای بزرگ و مسیرهای نامناسب جاده‌ای که ارتباط با شهرهای مهاباد، پیرانشهر و بانه را دشوار کرده، تنها گزینه درمانی قابل دسترس برای مردم منطقه است. مردم به دلیل کمبود تجهیزات و امکانات مناسب در این بیمارستان، گاهی مجبور می‌شوند برای درمان به شهرهای دورتر از جمله اورمیه، تبریز و حتی تهران سفر کنند که این امر هزینه‌ها و مشکلات زیادی برای آنها به دنبال دارد.

بیمارستان سردشت در محلی به نام سه راهی و خارج از شهر واقع شده است. شهروندان برای دسترسی به آن ناچار به اجاره خودرو و تحمل هزینه‌های اضافی برای رفت و آمد هستند. این امر به نوبه خود باعث نارضایتی بیشتر مردم منطقه شده است، به ویژه در شرایطی که بیمارستان حتی قادر به ارائه خدمات اولیه همچون تهویه مناسب در تمامی بخش‌های خود نیست.

 

کمبود تجهیزات و قدیمی بودن دستگاه‌ها

علاوه بر مشکلات تهویه، تجهیزات عکس‌برداری و آزمایشگاهی بیمارستان سردشت نیز قدیمی و با قدرت تشخیص کم هستند. این وضعیت باعث شده است که نه تنها بیماران بلکه پزشکان نیز اعتماد کافی به نتایج آزمایشات و تصاویر این بیمارستان نداشته باشند و مجبور شوند به آزمایشگاه‌ها و مراکز غیر دولتی مراجعه کنند که هزینه‌ی بیشتری را متحمل می‌شوند. این کمبود تجهیزات و امکانات مناسب، بر کیفیت خدمات ارائه شده توسط بیمارستان تأثیر مستقیم گذاشته و باعث کاهش اعتماد عمومی به این مرکز درمانی شده است.

 

تبعیض‌های سیستماتیک علیه شهرهای کوردنشین

بیماران و شهروندان سردشت معتقدند که این مشکلات نتیجه تبعیض سیستماتیک دولت ایران علیه شهرهای کوردنشین است. سردشت که نخستین شهر شیمیایی شده جهان و یکی از قربانیان حملات شیمیایی است، نیاز به توجه ویژه‌ای دارد. در این شهر صدها نفر به‌صورت رسمی به‌عنوان قربانیان حملات شیمیایی شناخته شده‌اند و بنا به نظر کارشناسان، هزاران نفر دیگر تحت تأثیر این سلاح‌ها قرار گرفته‌اند. اما به دلیل کمبود مدارک، پرونده بسیاری از این افراد به‌عنوان قربانیان رسمی شیمیایی پذیرفته نمی‌شود و دولت نیز توجه کافی به این افراد نشان نمی‌دهد.

با وجود این واقعیت تلخ، خدمات درمانی که به این افراد ارائه می‌شود، بسیار محدود و ناکافی است. نیاز به تجهیزات و امکانات بهتر در بیمارستان سردشت و همچنین توجه بیشتر به بیماران شیمیایی که همچنان با اثرات این حملات دست و پنجه نرم می‌کنند، از جمله موضوعاتی است که باید به‌صورت جدی مورد توجه قرار گیرد.

 

گفتگو با بیماران و پرستاران

شیدا.ت شهروند اهل سردشت که به دلیل عفونت کلیه در این بیمارستان بستری بوده، می‌گوید: «بعد از اینکه پزشک گفت بستری شوم و وارد اتاق و بخش زنان شدم، فوری حالت تهوع ناشی از بوی وحشتناک و بدی که وجود داشت، بهم دست داد. ابتدا احساس کردم به دلیل اینکه خودم بیمار هستم این مشکل وجود دارد، اما بعد که با دیگر زنان بستری صحبت کردم، متوجه شدم که وضعیت بد هوا و خرابی تهویه هوا چندین ماه است که ادامه دارد و اصلاً قابل تحمل نیست.» او پس از بستری شدن به مدت 24 ساعت در این بیمارستان، به دلیل بدتر شدن وضعیت سلامتی‌اش، از پزشک خواست که به بیمارستان مهاباد یا اورمیه اعزام شود. در نهایت، او به مهاباد اعزام شد که نسبت به بیمارستان سردشت از امکانات بهتری برخوردار بود.

آرزو(نام مستعار) یکی از پرستاران بیمارستان سردشت نیز به مشکلات این بیمارستان اشاره کرد. او می‌گوید: «ما به عنوان پرستار هیچ اختیاری در مورد این مسائل نداریم و برای ما هم خیلی سخت است که این وضعیت را تحمل کنیم. اما مسئولان بیمارستان پاسخگو نیستند و امکانات اینجا واقعاً کم است و حتی در همین تجهیزات موجود نیز اغلب مشکلاتی وجود دارد.»