مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن بە نقل از سایت دیدەبان حقوق بشر، پس از بازگشایی دانشگاەها و حضوری شدن کلاس‌های درس در ایران، دانشگاە تهران مجموعە مقررات جدیدی را برای خوابگاەها منتشر کرد کە براساس این مقررات محدویت‌های جدیدی برای زنان ایجاد شدە است.

در این گزارش آمدە است بسیاری از این محدودیت‌ها پیشتر در آیین‌نامەی خوابگاەها وجود داشت اما اکنون مسئولان اداره‌ی امور خوابگاه‌های دانشگاه دو محدودیت تبعیض‌آمیز جدید اضافه کرده‌اند.

قوانین وضع شدە تلاش دارد خانوادەها زنان را کنترل کنند و مانع تصمیم‌گیری‌های مستقل آنها باشند. ایران کە سفرهای خارج از کشور برای زنان را بە اجازەی خانوادە و همسر منوط کردە است اکنون تلاش می‌کند حتی رفت‌وآمدهای درون شهری زنان توسط خانوادەها کنترل شوند و براساس مقرارت جدیدی کە وضع شدەاند: یک ساعت پس از غروب، زنان متأهل تنها در صورتی می‌توانند به خوابگاه رفت و آمد کنند که همراه همسرشان باشند. علاوه بر این، زنان ساکن خوابگاه نیازمند رضایت‌نامه‌ی والدین هستند تا بتوانند هر هفته تنها دو شب را در منزل بستگان سپری کنند.

این محدودیت‌ها در حالی است کە پیشتر قوانین جدیدی برای ساعت‌های ورود و خروج ایجاد شدە بودند «کە بە زنان اجازه می‌دهد صرفاً بین ساعت شش صبح و یک ساعت پس از غروب خوابگاه را ترک کنند.»

در بخش دیگری از گزارش آمدە است «فعالان دانشجویی سراسر کشور علیه این قوانین موضع گرفته‌اند» و دانشجویان از تحقیرآمیز بودن این محدودیت‌ها سخن گفتەاند.

در طول چهل سال گذشتە و با آغاز حکومت جمهوری اسلامی، قوانین همیشە زن‌ستیز و تبعیض‌آمیز بودەاند و اکنون نیز با وضع چنین قوانینی زنان دانشجو بیشترین مشکلات را تجربە می‌کنند و در گزارش سازمان دیدەبان حقوق بشر نیز با اشارە بە این موضوع آمدە است: دانشجویان زن همچنین خبر داده‌اند که مأموران حراست دانشگاه به زنان فشار آورده‌اند تا حالا که کلاس‌ها دوباره حضوری در محل دانشگاه برگزار می‌شوند پوشش سفت و سخت‌تری داشته باشند که موی سر و گردن را کامل بپوشاند.

سازمان دیدەبان حقوق بشر در گزارش خود با اشارە بە اینکە دانشگاەها مقرارت ویژەای برای خوابگاەهایشان دارند تاکید کردە است: خوابگاه‌های زنان به شکل تاریخی نسبت به مردان محدودیت‌های بیشتری بر عبور و مرور زنان وضع کرده‌اند که شامل ساعات منع عبور و مرور هم می‌شود. امسال این قوانین محدودتر از قبل شده‌اند و عاملیت دانشجویان زن برای اتخاذ تصمیمات اولیه برای زندگی‌شان را محدودتر می‌کند.