تخلفات روزانه و چالشهای جدید بر رنج زنان فلسطین افزوده است
زنان غزه با توجه به جنگ و بحرانهایی که تجربه میکنند از مشکلات باروری، روانی، جسمی و حقوقی رنج میبرند و به دلیل اینکه رکن اول و اساسی جامعه به شمار میروند و از این رو اولین آسیب دیدگان جنگ هستند و تمامی تخلفات علیه آنها اعمال میشود.
مارینا عندس
بیروت- با توجه به تداوم حملات اسرائیل به فلسطین، بیش از دو ماه است که ساکنان غزه در شرایطی اسفبار به سر میبرند و در سایهی کمبود نیازهای اولیهی زندگی، بیشترین بار بر دوش زنان است. با توجه به جنگ جاری، آنها چگونه زندگی روزمرهی خود را مدیریت خواهند کرد؟
وضعیت زنان، کودکان و سالمندان «بسیار فاجعه بار» است
ألیسار نوفل میگوید: «وضعیت غزه بسیار فاجعهبار است، بویژه وضعیت زنان باردار که نه میتوانند به وسایل پزشکی دسترسی داشته باشند و نه میتوانند به پزشک مراجعه کنند. ما در وضعیت اسفباری بدون آب، برق و غذا زندگی میکنیم». او میپرسد: «چگونه میتوانیم لوازم مورد نیاز زنان باردار را تأمین کنیم، زیرا سادهترین چیزها مانند دارو، نان، شیر یا نوار بهداشتی وجود ندارد، پس اگر انسانیت کاملاً از ما دور شده است، از کدام فمینیسم صحبت میکنیم؟»
ألیسار نوفل که دوران بارداری خود را دور از همسر و خانوادهاش میگذراند، میگوید که نمیتواند با خانوادهاش ارتباط برقرار کند زیرا به دلیل بمباران اسرائیل هر یک از آنها به منطقهای آواره شدهاند. به دلیل قطع شدن اینترنت و خطوط تلفن، او نمیداند خانواده و مادر بیمارش در چه وضعیتی به سر میبرند.
وی با بیان اینکه اردوگاههای آوارگان فاقد نیازهای اولیه زندگی هستند، تصریح کرد: «ما هر روز بدون غذا میخوابیم، چون چیزی برای خوردن نداریم، صبحها برای فرزندانم نان تهیه میکنم و مقداری شکر و آب غیر آشامیدنی روی آن میپاشم تا سرپا بمانند.»
وی توضیح داد که غذای موجود برای کسانی که در چادر زندگی میکنند، کافی نیست، زیرا هر چادر تقریباً بیش از چهل نفر را در خود جای داده است. ساکنان اردوگاههای آوارگان کاری که هر روز سعی میکنند انجام دهند این است که بلغور را با ورمیشل یا عدس و هر دانهای که در دسترس است بپزند تا اول به بچهها غذا بدهند و بعد به سالمندان غذا بدهند؛ «زمانی که مقداری غذا یا خرده نان باقی میماند، والدین و زنان باردار آنها را میخورند و بیشتر کسانی که در چادر هستند، آب آلوده که جان آنها را به خطر میاندازد، مینوشند.»
وی افزود: «ما از زمانی که از خانههایمان آواره شدهایم، حمام نکردهایم. از سلامت جسمانی خود صرف نظر کردهایم. این چیزی است که روحیهی ما را نابود کرده است و به کسی نیاز داریم که از ما حمایت کند.»
ألیسار نوفل این وضعیت را شوم توصیف میکند: «حتی مدارس و دانشگاهها متوقف شدهاند و بیشتر آنها ویران شده است. ما آرزو داشتیم که پرستار، پزشک، معلم مدرسه و روزنامهنگار باشیم، اما اکنون فقط به فکر سیر کردن شکم فرزندانمان و خودمان هستیم. در سایهی جنگ و ویرانی، تنها گواهینامهای که میتوان گرفت گواهی فوت است». و یگفت: «خیلی دردناک است که مدارک تحصیلی ما همراه با رؤیاهایمان زیر آوار از بین رفت و هیچ یار و یاوری نداریم.»
زنان غزه در معرض یک بحران انسانی بسیار بزرگ قرار دارند
روزنامهنگار فمینیست کریستین مهنا تأیید کرد که زنان فلسطینی از نظر سلامت باروری در معرض یک بحران انسانی بسیار بزرگ قرار دارند.
وی توضیح داد که بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد ( UNFPA)، بیش از ۵٠ هزار زن باردار امروز در غزه هستند و بسیاری از این زنان باردار به دلیل کمبود وسایل و تجهیزات پزشکی و عدم استفادهی مناسب از حقوق باروری خود، مجبور به سقط جنین شدند و همچنین به دلیل وضعیت فاجعهباری که در آن زندگی میکنند، روزانه در معرض سقط جنینهای غیر ایمن قرار میگیرند.
بسیاری از سازمانها فقدان این نیازهای اولیه را مستقیماً در هنگام ارائهی کمکها یا در فهرست کمکهای بلاعوض به غزه مشاهده کردند، علاوه بر این تأثیر ترس و شوک ناشی از جنگ را در زنان باردار یا در دورهی قاعدگی، بدون هیچ گونه وسیلهی پزشکی برای تسکین آنها مشاهده کردند و کریستین مهنا تأکید کرد که این لوازم پزشکی ثانویه نیستند، بلکه لوازم اولیه هستند که مستقیماً با زندگی زنان مرتبط هستند.