بهاران لهیب

پنجشیر- با حاکمیت دوباره طالبان مانند قدرت گرفتن دور اول‌شان، در سرتاسر افغانستان اولین حمله آنان برزنان بود، در تمام ولایات افغانستان دختران بالاتر از صنف ششم را اجازه ادامه تحصیل نمی‌دهند. اما در بعضی ولایات ستم که برزنان روا می‌دارند درجه‌اش بلندتر است. تلاش دارند که دختران پایین‌تر از صنف ششم را هم اجازه ندهند. بنا هرگاه و بی‌گاه به مکاتب رفته معلمان و شاگردان را مورد تهدید قرار می‌دهند.

ما در سفر که به ولایت پنجشیر داشتیم در ولسوالی عنابه به لیسه دختران رفتیم تا بیشتر از وضعیت که بر سر زنان حاکم است آگاه شویم.

مدیر مکتب عنابه ن.س را ملاقات کردیم. برای ما گفت: «قبل حاکمیت طالبان ما برای دختران بالاتر از صنف شش هم تدریس می‌کردیم. زمانی که طالبان حاکمیت پنجشیر را به دست گرفتند به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه مکتب رفتن را ندادند بنا تعداد زیاد معلمان هم بیکار شدند.»

نامبرده ادامه داد: «در جریان ۲۰ سال گذشته زمینه‌ای نسبی موجود بود. زنان ولایت ما از فرصت استفاده کرده تلاش نمودند تا باسواد و به آگاهی‌شان برسند. ولی با آمدن طالبان زن‌ستیز زندگی را برای ما زنان افغانستان جهنمی ساختند و در ولایت ما درجه تهدید، تحقیر، توهین، قتل و زندانی ساختن ما بلندتر است. هر روز افراد امر به معروف طالبان به مکتب ما سر می‌زنند معلمان و دختران‌مان را تهدید می‌کنند که اگر از اوامر ما سرپیچی کنید مکتب‌تان را مسدود می‌کنیم. حالا حتی دختران صنف اول با خنده‌های کودکان‌شان وقتی آنان را کنار در مکتب می‌‌بینند، اشاره می‌کنند حجاب‌تان را مراعات کنید وگرنه مکتب‌تان را مسدود می‌کنیم و همه به طرف صنف‌های‌شان با شوخی‌های کودکانه روانه می‌شوند.»

ن.س بعد سکوت طولانی که در سخنان و چهره‌اش تعهد و مقاومت هویدا بود اضافه کرد: «به گفته همه زنان افغانستان این شب‌های تاریک هم سحر در پیش دارد. من مطمین هستم روزی می‌رسد که طالبان موقع پیدا نمی‌کنند که جنازه‌های‌شان را با خود ببرند، ما معلمان با اینکه هر روز تهدید می‌شویم، اما استوارتر از روز دیگر به کار خود برمی‌گردیم. می‌دانیم هدف طالبان اینست ما را در چهاردیواری خانه‌هایمان به حسارت بکشند، ولی ما تسلیم نمی‌شویم ادامه می‌دهیم، بالاخره ترس که از آگاهی ما زنان دارند به رزم ما مبدل می‌شود.»