عراق... خشونت علیه زنان آفتی برای نسل‌های آینده

سازمان‌های حقوق بشر عراق نرخ بالای خشونت خانگی را در سراسر کشور را به ثبت رسانده‌اند و فعالان خواستار تصویب قانونی برای حمایت از خانواده‌ها در برابر خشونت هستند.

راما شاهین

بغداد - خشونت علیه زنان یکی از موانع اصلی تلاش‌ها برای بهبود موقعیت و توانمندسازی زنان در عراق است. به دلیل عدم آگاهی و درک عمیق از عوامل زمینه‌ساز خشونت علیه زنان، سیاست گذاران و افراد با نفوذ در قدرت از خشونت علیه زنان دفاع می‌کنند. 

تسلط سنت‌های قبیله‌ای بر نظام حقوقی در عراق منجر به افزایش سطح خشونت فیزیکی و جنسی، تبعیض و نابرابری شده است، همه‌ی این عوامل با تبدیل شدن به بخشی از میراث فرهنگی و اجتماعی جامعه از گزارش موارد خشونت و تعقیب مجرمان جلوگیری می‌کند.             

جنات الغازی، فعال حقوق بشر و معاون سازمان آزادی زنان در عراق، می‌گوید هیچ قانونی برای حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی و قدرت قبیله‌ای در جامعه‌ی عراق وجود ندارد.

جنات الغازی گفت: میزان خشونت در همه‌ی اشکال افزایش یافته است، زنان عراقی برای دستیابی به حقوق خود تلاش می‌کنند و بر دریافت حقوق خود و برابری جنسیتی اصرار می‌ورزند. از این رو مردان قتل زنان را به نام ناموسی افزایش داده‌اند و همچنین عدم آموزش و ذهنیت جامعه و تبعیض قائل شدن بین دختران و پسران در حقوق و تکالیف آن‌ها از دیگر دلایل افزایش خشونت علیه زنان است.

وی با بیان این‌که بسیاری از متون قانونی که به نفع مردان و قبایل است، زنان را از حقوق آن‌ها به ویژه قوانین احوال شخصیه محروم می‌کند، افزود: خشونت خانگی همچنان تهدید بزرگی برای زنان عراقی است و این تجاوزات و اعمال در نظام مردسالارانه از سنت‌های محافظه‌کرانه نشأت گرفته است.

 

نبود مکان امن برای زنانی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند

جنات الغازی گفت که هیچ مرکز محافظت شده‌ای برای زنان وجود ندارد و تنها یک مرکز برای زنانی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند در عراق وجود دارد که فاقد تجهیزات و خدمات است و تنها ۴٠ تا ۵٠ زن را پذیرا می‌باشد و گفت: حکومت عراق به طور عمدی برای پناهگاه‌های زنان تجهیزات و خدماتی فراهم نمی‌کند تا زنان مجبور شوند خشونت را در خانه‌های خود تحمل کنند.

جنات الغازی سعی می‌کند به زنان در مقابله با خشونت خانگی کمک کند، زیرا خودش قربانی خشونت خانگی توسط خانواده‌ی قبیله‌ای خود شده است که به اعتقاد او باعث شرمساری آن‌ها شده است. او از مشکلاتی که در کار خود در این سازمان با آن روبه‌رو شده است، می‌گوید: ما در حین کار با مشکلات زیادی مواجه می‌شویم زیرا جامعه ماهیت کار ما را نمی‌پذیرد. پس از پناه دادن به زنان کتک‌خورده و نجات یک زن از اقدام به قتل به دلایل ناموسی، شکایتی علیه این سازمان تنظیم شد کە خواستار تعطیلی این سازمان بود و حتی درخواست‌هایی برای اعدام فعالانی که در این سازمان کار می‌کردند، به بهانه‌ی این‌که آنان خواستار برهنه شدن زنان هستند، ارائه شد.

این فعال از زنان خواست تا سد ترس را بشکنند و آن‌چه را که تجربه کرده‌اند برملا کنند تا عاملان آن مجازات شوند.