پس از تخریب محلەی «بن و سن» سور آمد، دزدی و سرقت افزایش یافتە است
زنان معترض بە تخریب محلەی «بن و سن» سور آمد(دیاربکر)، از سویی نگران دزدان و سارقانی هستند کە محلە بە پناهگاهی برایشان تبدیل شدە و از سویی نگران تخریب منازلشان هستند.
مدینە مامداوغلو
آمد- محلەی «بن و سن» کە در ناحیەی شهیتلک منطقەی ینیشهیر شهر آمد واقع است سال گذشتە بە عنوان بخشی از مرمتسازی سور آمد، تخریب شد. یک سال از آغاز مرمتسازی سور آمد کە سال ٢٠١۵ در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت، میگذرد. در راستای این فعالیتها دەها خانە کە در زیر سور قرار داشتند تخریب شدند. انتظار میرود صدها خانەی دیگر بە عنوان بخشی از پروژە در این منطقە تخریب شوند. اهالی محلە کە در خانەهای ویران شدە و زیر آوار زندگی میکنند با اشارە بە اینکە بە دلیل سرقت و دزدی آرامش خود را از دست دادەاند، معتقدند کە با تخریب محلە روابط اجتماعی در محلە کاهش یافتە است.
پس از تخریب محلە متجاوزان و سارقان افزایش یافتەاند
بە عنوان بخشی از مرمت، یک محوطهی پارک که از منطقه تا باغ عمومی امتداد خواهد داشت، ساخته خواهد شد. ساکنین این محلە کە صدها خانەی آن تخریب شدە است و انتظار میرود صدهای خانەی دیگر نیز تخریب شود در این مورد ابراز نگرانی کردە و تاکید میکنند پس از تخریب منازل زندگی آنها بە کلی تغییر کردە است. زنان نگران در این مورد میگویند کە پس از تخریب منازل، تعداد خانەهای خالی و مخروبە و همچنین میزان دزدی و سرقت نسبت بە گذشتە چند برابر افزایش یافتە است. آنها تاکید میکنند با افزایش سرقت، میزان تجاوز و اعتیاد بە مواد مخدر نیز بە همان اندازە افزایش یافتە و زندگی آنان کلا تغییر کردە است.
«اثری از زندگی گذشتەی ما باقی نماندە است»
ثریا اسلو کە مدت ۴۰ سال از زندگی خود را در محلەی «بن و سن» گذراندە است با بیان اینکە از ترس سارقان و دزدان پس از ساعات غروب نمیتوانند از خانە خارج شوند، تاثیرات تصمیم تخریب و ترمیم بر زندگی خود را چنین توصیف کرد: «قبل از تخریب محلەی خوب و شلوغی بود. اکنون چون دزدی زیاد شدە نمیتوانیم چیزی بیرون خانە بگذاریم. اتفاقات بدی در محلە میافتند، بە جای خانەهایمان چیزی بە ما بدهند کە آرامش داشتە باشیم. اگر خانەهایمان تخریب شوند چکار کنیم و کجا زندگی کنیم؟ قبلا همە چیز بهتر بود، همسایەهایمان را دوست داشتیم، الان همە چیز ما غارت شدە، همە چیز از بین رفت، خانەها تخلیە شدند و بە غیر از من کسی اینجا نماندە است.»
حوا اسلو هم با اشارە بە اینکە محلەهای آنها نسبت به گذشته آرامش خود را از دست دادە است گفت: «بهتر است خانەهای ما تخریب نشوند و اگر تخریب میشوند در عوض خانەای بە ما بدهند. اگر خانەهایمان را تخریب کنند ما چکار کنیم؟ پس از تخریب خانەهای محلە ما میخواهیم از اینجا نقل مکان کنیم، چرا کە سارقان و معتادان الکلی در محلە زیاد شدەاند. نمیتوانیم از خانەهایمان خارج شویم. قبلا اینجا بهتر بود. با تخریب خانەها همسایەها را از دست دادیم و الان تنها در محلە زندگی میکنیم، از طرفی از ترس متجاوزان و سارقان نمیتوانیم از خانە خارج شویم.»
نزاهت اسلو نیز میخواهد بە جای تخریب، خانەهایشان بازسازی شود. نزاهت خواهان آرامشی است کە قبلا داشتەاند و میگوید: «با تخریب این خانەها ما بی سرپناە ماندەایم. خانەهای ما را از ما نگیرند و ما را آوارە نکنند. من خودم هیچی ندارم اگر خانەام از من گرفتە شود بە کجا پناە ببرم؟ قبلا اینجا پر از همسایەهای خوبی بود کە الان درها و پنجرەهای خانەهایشان دزیدە میشوند. باید راەحلی برای ما پیدا کنند و خانەهای ما را تعمیر کنند. ما فقط آرامش میخواهیم.»