بهاران لهیب

هرات- بعد از امضا «توافقنامه دوحه» بین آمریکا و طالبان، ولسوالی‌ها و ولایاتی که در دست طالبان نبود، در آنها جنگ و درگیری آغاز شد و هر ولسوالی و ولایت به ترتیب به طالبان سپرده می‌شد، در این جریان به هزار‌ها جوان و نوجوان که در صفوف نیرو‌های نظامی کار می‌کردند کشته شدند، ما در سفری به ولایت هرات خانواده‌ای را ملاقات کردیم. میترا نثار دختر این خانواده در مورد از دست دادن عزیزانش با ما صحبت نمود.

میترا می‌گوید: «برادرم مصطفی نثار درست یک ماه قبل از حاکمیت طالبان به ولایت هرات در یکی از ولسوالی‌های هرات با یک تن از همسنگرانش در حمله طالبان بر پایگاه‌ شان بعد از جنگ یک شبانه روزای به شهادت رسیدند.»

میترا با چشمان پر از دردش اضافه می‌کند: «مرگ برادر جوانم،‌ داغ برسینه مادرم نهاد. برادرم نامزد بود. قرار شد دو ماه بعد، که دوباره به رخصتی‌های خود برگردد، ازدواج نمایند. اما قبل  از تاریخ تعیین شده مراسم ازدواج‌‌اش، وی را از دست دادیم.»

میترا بعد سکوت طولانی به حرف زدن خود ادامه می‌دهد: «مادرم مرگ برادرم را تحمل کرده نتوانست و در طول دو سال اشک در چشمانش نخشکید. هر لحظه با دیدن وسایل و اطاق اماده شده برادرم غصه می‌خورد تا این که در سال دوم سالگرد شهادت برادرم مادرم گلالی را از دست دادیم.»

میترا با نفرت بی‌پایان  در مقابل طالبان می‌افزاید:«در کنار قتل برادرم مصطفی عامل اصلی قتل مادر من طالبان هستند. بنا نمی‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم!»