هاله حاشدی

تعز- در روستاهای تعز، کمبود آب به یک بحران جدی برای زنان و کودکان تبدیل شده است، که آنها را ناگزیر از طی کردن مسافت‌های طولانی برای دسترسی به آب می‌کند. این سفرهای طولانی مدت، زمان قابل توجهی از روز آنها را به خود اختصاص می‌دهد.

کمبود آب در منطقه کوهستانی حبشی واقع در روستاهای تعز، به معضلی جدی برای ساکنین تبدیل شده است که امنیت و کیفیت زندگی آنها را به خطر انداخته است. شدت این بحران به حدی است که زنان، به منظور تأمین حداقل نیازهای آب آشامیدنی خود، ناگزیر از طی کردن مسافت‌های طولانی در شرایطی سخت و خطرناک هستند، که اغلب این سفرها در ساعات نخستین صبح یا اواخر شب انجام می‌شود.

تأثیر کمبود آب در روستاهای تعز تنها به زنان محدود نمی‌شود، بلکه کودکان نیز به شدیدترین شکل ممکن از این بحران رنج می‌برند. در طول سفرهای طولانی و دشوار برای تهیه آب، مادران اغلب کودکان خود را نیز به همراه می‌برند، که این موضوع به خستگی عمیق جسمی و روحی آنها منجر می‌شود.

عدم توانایی در تأمین آب سالم برای ساکنان روستاهای تعز، بحران کمبود آب را به مشکلی فزاینده بدل کرده است. ساکنان با مشکلات عدیده‌ای در رفع نیازهای اساسی آبی خود مواجه هستند، به طوری که برخی از زنان به مناطق دورافتاده کوهستانی و دره‌ها روی می‌آورند و گاهی اوقات دست خالی بازمی‌گردند. نور علی، یکی از ساکنان، تأکید می‌کند که دشواری‌های دسترسی به آب، ادامه تحصیل و تأمین غذایی برای فرزندانش را با مانع روبرو ساخته است. او مجبور است از ساعت چهار صبح به دنبال آب بگردد، این کار زمان و انرژی قابل توجهی را از او می‌گیرد و مراقبت از فرزندان و رسیدگی به نیازهای اساسی آنها را با چالش مواجه می‌سازد.

نور علی بر این نکته تأکید کرده است که زنان در مناطق روستایی، به ویژه در نواحی دورافتاده، با مشکلات عدیده‌ای در تأمین آب و نیازهای اساسی فرزندانشان مواجه هستند. این زنان، ضرورت دسترسی به آب و غذای کافی را کاملاً درک می‌کنند، اما با چالش‌های جدی در صرف زمان و انرژی لازم برای برقراری توازن بین وظایف روزمره و تلاش‌های مستمر برای جمع‌آوری آب روبرو هستند.

نور علی از اینکه نمی‌تواند زندگی عادی خود را دنبال کند، دچار سردرگمی است، زیرا بیشتر روزها را در جست‌وجو و حمل آب از چاه می‌گذراند. این فرآیند، که گاهی اوقات تا ساعت ٧ شب به طول می‌انجامد، تأثیر قابل توجهی بر روال زندگی وی گذاشته است.

از طرف دیگر، مرجانه صالح می‌گوید بزرگترین چالشی که زنان روستایی با آن روبرو هستند، کمبود آب است که آنها را مجبور می کند مسافت های طولانی را برای به دست آوردن آن طی کنند، و گاهی مجبورند از نیمه شب به جست و جوی آب بروند زیرا خانواده هایشان بدون آب مانده اند. او معتقد است کمبود آب یکی از دشوارترین چالش هایی است که زنان روستایی با آن مواجه هستند. برای او به عنوان یک دانشجو، این مشکل بسیار جدی است زیرا به دلیل اتلاف وقت برای یافتن آب، فرصت کافی برای تحصیل ندارد.

در همین حال، سعیده علی تأکید کرد که از  پنج  ماه پیش به دلیل عدم بارندگی، آبی در خانه آنها وجود ندارد که منجر به خشک شدن چاه ها شده است. اما او مجبور است پنج کیلومتر را برای رسیدن به چاه آب طی کند و گاهی بدون آب برمی گردد. او می‌گوید: مجبورم شب به سمت چاه بروم تا آب بگیرم، و تا آن زمان صبح شده است. این مسیر  چهار ساعت پیاده‌روی می‌طلبد.