«کار کردن زیر ریش افراد طالبان خود مقاومت است»

یکی از خیاطان مشهور «باغ شهرآرا» می‌گوید: «باغ زنانه آن زیبایی خود را از دست داده است. چون مکان تفریحگاه ما، به محل زندگی افراد سرکوب‌گر زنان تبدیل شده است.»

 

بهاران لهیب

کابل - «باغ شهرآرا» مشهور به «باغ زنانه» یکی از محلات تفریحگاه، برای زنان بوده است که با قدرت گرفتن طالبان این باغ را هم به روی زنان مسدود ساختند.

«باغ شهرآرا» در زمان سلطنت بابری‌ها در کابل تاسیس شد. این باغ در قرن شانزدهم میلادی توسط شهربانو عمه ظهیرالدین محمد بابر که دختر بابر بود بنیان گذاشته شد. همان قسمی که تمام افغانستان در طول قرن‌ها با فراز و نشیب‌های مواجه بوده، این باغ هم به از دور شرایط نابسامان افغانستان نمانده است. اما بالاخره در دولت پیشین توسط وزیر «امورزنان» دوباره باز سازی شد، در کنار این که محل تفریحگاه خاص زنان بود، دکان‌ها برای فروش لباس زنانه، رستورانت‌های خرد و کوچک، کورس‌های آموزشی، مراکز روان درمانی، کورس‌های یادگیری رانندگی، مکان برای ورزش زنان ساخته شده بود.

زمانی که طالبان مکان وزارت «امور زنان» را تبدیل به وزارت «امربه معروف و نهی از منکر» نمودند این باغ را هم تحت تصرف خود در آوردند و دیگر اجازه ندادند که زنان برای تفریح به این مکان بیایند.

ما برای فهمیدن وضعیت به این باغ رفتیم تا بیشتر بدانیم آنجا چه می‌گذرد. زمانی که به در وردی باغ داخل شدیم. دیگر فضا آرام، پرشور و هیجان محسوس نمی‌شد. همه جا پر از اشغال بود، به محل که دکان‌ها زنان بود به دیدن آنان رفتیم. قبلا بازار شان رونق داشت. اما حالا فقط یک یا دو دکان محدود فعال بود که اجناس کم در داخل دکان‌ها دیده می‌شد.

 با خاله روشن لطیفی از خیاطان مشهور باغ ملاقات کردیم که برای ما گفت: «باغ زنانه آن زیبایی خود را از دست داده است. چون مکان تفریحگاه ما، به محل  زندگی افراد سرکوب‌گر زنان تبدیل شده است.»

روشن مصروف دوختن لباس طفلانه‌ای بود، به سخنانش‌ ادامه داد: «هر روز افراد امر به معروف به دکان‌های ما می‌آیند اخطار می‌دهند که حق ندارید بی‌حجاب بیاید و یا لباس‌های غیر اسلامی بدوزید، ما زنان همیشه اخطارهای شان را به تمسخر می‌گیری. سخنان‌ و لهن آمرانه شان که با صدای بلند حرف می‌زنند تکراریست.»

روشن با لبخند زیبایی که برلبانش نقش بسته بود ادامه داد: «ما زنان دلیل اصل حرف‌های شان را می‌دانیم که باید از آنان ترسیده و دیگر به محل کار خود حاضر نشویم. اما ما همه با هم تعهد نمودیم که هر چه بگویند و به هر قیمت شده به کار مان ادامه می‌دهیم، با این که هیچ خرید و فروش نداریم. ولی تسلیم این جاهلان نمی‌شویم به نظرما کار کردن زیر ریش افراد «امر به معروف و نهی از منکر» طالبان خود مقاومت است.»