فرشته ادیب: «با ایستادگی می‌توانیم به اهداف خود برسیم!»

فرشته ادیب، یکی از زنانی‌ست که توانسته با تحمل مشکلات فراوان در خانواده و جامعه، بر دشواری‌های زندگی‌اش قایق آید.

بهاران لهیب

کابل- شرایط در افغانستان آنقدر اختناقی است که زنان این سرزمین برای رسیدن به کوچکترین حقوق شان باید مبارزه ‌و جانفشانی کنند. فرشته ادیب، یکی از زنانی‌ست که توانسته با تحمل مشکلات فراوان در خانواده و جامعه، بر دشواری‌های زندگی‌اش قایق آید. با این که نامبرده هربار سرکوب شده ولی دوباره سر پا ایستاده و برای زندگی بهتر مبارزه نموده است.

 

«باوجود تمسخر و تحقیر پسران منطقه بالاخره فارغ شدیم»

وی به در مورد زندگی خود چنین می‌گوید: «از صفر شروع کردم تا زندگی خود را تغییر بدهم. در ارگان‌های دولتی و موسسات غیردولتی با قبول مشکلات متعدد کار کرد. فعلا هم در یکی از مراکز آموزشی برای دختران خرد سال کمپیوتر تدریس می‌نمایم.»

فرشته در رابطه به این که چطور توانسته با مشکلات و موانع که در سر راه‌اش وجود داشته  مبارزه کرده و حتا در شرایط طالبی هم به شکل مخفی به دختران تدریس می‌نماید، می‌گوید: «مکتب خود را در یکی از ولسوالی‌های دورافتاده‌ در شرایطی خواندم که در منطقه ما هیچ زنی به مکتب نمی‌رفت. اما ما سه زن بودیم و باوجود تمسخر و تحقیر پسران منطقه به درس خود ادامه داده و بالاخره فارغ شدیم.»

اکثرا زنان افغانستان قربانی ازدواج‌های ناخواسته می‌شوند و تمام رویاهای شان نابود می‌گردد. بسیار اندک دختران موفق می‌شوند که بعد از ازدواج شان به کار و تحصیل خود ادامه بدهند ولی زنان زیاد اند که نمی‌توانند به تحصیل و کار ادامه بدهند و یا هم با مشکلات و موانع که سد راه شان قرار دارد مبارزه کرده و ادامه می‌دهند و جایگاه در جامعه برای خود ایجاد می‌کنند. فرشته از جمله زنانی است که بعد پایان صنف (کلاس) ۱۲ ازدواج می‌کند ولی با قاطعیت تمام تلاش می‌ورزد تا تحصیل و کار نماید.

فرشته می‌گوید: «در امتحان کانکور در پوهنتون (دانشگاه) کابل در رشته ادبیات انگلیسی کامیاب شدم ولی بنابر مشکلات خانوادگی و مجبور به ترک تحصیل شدم.»

فرشته در جریان کار و تحصیل صاحب دو فرزند می‌شود و در این مدت تجربه کار در بخش تدریس، کار با زنان و کودکان، صنایع دستی، اآگاهی‌دهی به مردم و روانشاسی کسب می‌کند. وی می‌گوید که در جریان کار با زنان و کودکان مورد تهدید قرار گرفته است. نامبرده بنابر تشویق یکی از همکاران‌اش به تحصیل در رشتەی اقتصاد ادامه می‌دهد، و از پول دستمزدش کودکان خود را پرورش می‌دهد.

فرشته به ادامه سخنان خود اضافه می‌کند: «زمانی که پوهنتون را دوباره آغاز کردم، همسرم در کنارم نبود و برای کار به ایران رفته بود، ولی در آنجا کار پردرآمدی نداشت. بنابراین، مجبور بودم که در کنار تحصیل، کار هم بکنم.»

فرشته تا هنگام حاکمیت دوباره طالبان در یکی از وزارتخانه‌ها منحیث محقق ایفا وظیفه می‌نمود و تازه از سفری برگشته بود که کابل به دست طالبان افتاد و وی همانند هزاران زن افغان دیگر کارش را از دست داد تا این که یکسال بعد شروع به آموزش کمپیوتر برای دختران خردسال کرد.

فرشته به زنان دیگری که در شرایط بد قرار دارند پیامی دارد: «هیچ‌گاه تسلیم نشوید! به راه و مبارزه تان ادامه دهید، با ایستادگی می‌توانیم به اهداف خود برسیم!»