مرکز خبر

فرش و دستباف‌ ايران شهرت جهانی دارد و اين يعنى هنر ايرانى در فرش، جايگاه بخصوصى دارد، به گونه‌اى که تار و پود اين فرش‌ها انگار با خون آدمى درهم مى‌آميزد و نقش‌هاى آن گرمابخش روح آدمى است. در حالى که دستان بافندگان فرش، روز به روز زمخت‌تر می‌شود، بینندگان این فرش‌ها تنها زيبايى آن را حس می‌کنند و پشت پرده‌ى آن يعنى زندگى بافندگان را درک نمی‌کنند.

زنانی کە هنرمندانە و ماهرانە تار وپود فرش‌ها را می‌بافند اما تار و پود زندگی‌شان در هم گرەخوردە و شاید کسی نخواهد این تار وپود را از هم جدا کند.

زنانی کە روزانە بیش از ١٢ ساعت، پشت دار قالی نشستە و بافندگی می‌کنند، نە قانونی برای حمایت از آنان وجود دارد و نە درآمد کافی تا بتوانند مخارج زندگی خود را تامین کنند.

بیشتر زنان روستایی در خانەهای‌شان بافندگی می‌کنند و زنان شهرنشین نیز در کارگاەهای بافندگی مشغول بە کار هستند، وضعیت نابسامان اقتصادی زنان مانع از آن است کە خود تولیدی داشتە باشند و زنان سرپرست خانوار مجبورند در این کارگاەهای بافندگی، کار کنند.

بافندگی عوارض جبران‌‌ناپذیری دارد و بافندەهای فرش دچار بیماری‌های مفصلی از جملە،  روماتيسم استخوانى-مفصلى، دیسک پشت، دست و گردن مى‌شوند، گاهی بە دلیل نم‌دار بودن این کارگاەها کە اکثرا در زیرزمین خانەهاست، زنان بافندە دچار مشکلات تنفسی می‌شوند.

هر چند کە قوانین ایران، کار کودکان را ممنوع کردەاند، اما بیشتر زنانی کە در این کارگاەهای بافندگی کار می‌کنند کمتر از ١٨ سال سن دارند.

جدایی از فروش داخلی، صادرات فرش دست‌باف ایران، منبع درآمدی برای ایران و تاجران فرش ایرانی است کە با دست توانمند و هنرمند زنان بافتە شدە است و نە تنها سودی عایدشان نمی‌شود بلکە حتی بیمە اجتماعی هم ندارند. صادرات فرش ایران بە ٢٩ کشور اروپای، آمریکای، آسیای و آفریقای صورت می‌گیرد.