مرکز خبر- روستای دیزباد بالا از توابع شهرستان نیشابور واقع در شمال شرقی ایران در استان خراسان رضوی، بر روی دامنه‌های جنوبی رشته کوه بینالود و به صورت پلکانی و در امتداد شرقی-غربی استقرار یافته است.

دیزباد یکی از معدود روستاهای ایران است  که مردم آن ۱۰۰ درصد باسواد هستند و در سال ۱۳۴۸ در سازمان جهانی یونسکو نام این روستا به ثبت رسیده است.

این روستا دارای خاکی حاصلخیز و آبی گوارا و غنی از املاح مفید و بسیار خنک بوده که این موارد در کنار باغداری علمی و اصولی که زاییده‌ی سواد همه‌ی اهالی روستا می‌باشد، باعث بازده کمی و کیفی باغ‌ها شده و محصولات کاملاً ارگانیک و درجه یک را به وجود می‌آورد، بەطوریکه بعضی محصولات آن در جهان در زمره‌ی بهترین‌ها در شاخه‌ی محصولات باغی ارگانیک می‌باشد.

محصولات کشاورزی دیزباد شامل گیلاس، آلو، سیب، آلبالو، گردو، بادام، زردآلو، هلو، گلابی، توت و … بوده که بیشترین محصولات آن گیلاس، آلو، سیب، گردو و آلبالو می‌باشد.

در ورودی این روستا تابلویی نصب شده که بر روی آن نوشته شده ''مبادا شكار، مبادا تبر بر درخت و بهار، محیط و زمین را نكو پاک‌دار''، نکته‌ی دیگری که در این روستا جلب توجه می‌کند نمادی عجیب به شکل DNA است که بر روی یک بلندی نصب شده است. در قسمت بالایی این DNA، یک لانه‌ی کبوتر و یک قلم به چشم می‌خورد که به این معناست که فرهنگ حفاظت از محیط‌زیست، چیزی ا‌ست که در ژن مردم دیزباد بالا وجود داشته و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.

یکی دیگر از مسائلی که ساکنان این روستا به آن اهمیت می‌دهند، پاکیزگی محیط‌زیست و جمع کردن و تفکیک زباله‌هاست، در این روستا نه تنها کسی زباله بر زمین نمی‌اندازد، بلکه هر فرد خود را موظف به جمع کردن زباله‌ها می‌داند به طوری که دیگر کار به تفکیک زباله کشیده نشود.

این روستا منشور حفاظت از محیط‌‌‌‌زیست دارد و اهالی روستا، خود را موظف به رعایت کردن آن می‌دانند از جملەی این کارها به شرح ذیل می‌باشد:

  

- كسی حق ندارد در این روستا درخت بلند قد را قطع كند، چون معتقدند، پرنده‌ها بر درختان قامت بلند به علت اینکە امنیت دارند لانه می‌کنند و هر چه پرنده‌ها زیادتر شوند، دیگر آفتی نمی‌ماند چون آنها كرم خرات گردو و گیلاس را می‌خورند و دیگر نیازی نیست سم شیمیایی برای آفت استفاده کنند.

- اگر كسی در مزرعه استخری دارد، موظف است حتماً چند تكه چوب در استخر بیندازد كه اگر پرنده‌ای خواست آب بخورد غرق نشود.

-  شورای روستا تصویب كرده است كه اگر كسی می‌خواهد خانه‌ای بسازد یا بخواهد خانه را مرمت كند، حتماً بخشی از خانه باید آشیان پرنده باشد. باورشان به این است كه هر چه پرنده‌ها حالشان در این روستا بهتر باشد، هم در قلمرویی كه پرواز می‌كنند كود بهتری در زمین می‌پاشند و این كود می‌تواند حاصلخیزی خاک را افزایش دهد كه دیگر نیازی به كود شیمیایی نیست و هم اینكه پرنده‌ها با آفات مبارزه می‌كنند و آواز خواندن آنها حال روحی مردم را نیز بهتر می‌كند.

- دراین روستا از تراكتور برای شخم زدن استفاده نمی‌كنند در مواقع شخم، سیب‌زمینی یا آلوی قطره‌طلا در زمین جاسازی می‌كنند، گرازها به بهانه اینكه سیب‌زمینی‌ها را پیدا كنند با پوزه قوی‌شان خاک را زیر و رو می‌كنند، غذا را پیدا می‌كنند و زمین را هم آماده كشت و زرع  می‌کنند، آنها هرگز گرازها را شکار نمی‌كنند.