بلوچستان سرزمینی که با فقر و بی‌عدالتی آمیخته شده است
استان سیستان و بلوچستان بر اساس آمار رسمی فقیرترین استان ایران است، نبود امکانات و فشارهای سیاسی و اجتماعی در آن سبب شده که این استان و مردمانش کاملا در حاشیه قرار بگیرند و حکومت کمترین توجه را به مردم آن بەویژه زنان داشته است.
سارا ارومیه
مرکز خبر- طی بیش از چهل سال حکومت نامشروع جمهوری اسلامی مشکلات بسیاری دامن‌گیر ملت‌های ایران بەخصوص زنان بوده است، از همان اوایل انقلاب، حکومت ایران با وضع قوانین زن‌ستیز و تبعیض‌آمیزش، عرصه را بر زنان هر روز تنگ‌تر نمود و بسیاری از آنها به دلیل فقر و نبود امکانات و خشونت سیستماتیک مدام سرکوب شده و زیر فشار سیستم ایران و جامعەی بەشدت سنتی و مردسالار در دنیایی از مشکلات ریز و درشت دست و پا می‌زنند.
برای بررسی بهتر وضعیت زنان سیستان و بلوچستان خبرگزاری زنان ''نوژنها'' با روژنا بلوچ فعال حقوق زنان به گفت و گو پرداخته است.
حکومت ایران با تصرف زمین‌های مردم آنها را به خودی‌های غیربومی واگذار می‌کند
روژنا بلوچ در ابتدای گفت و گو با خبرگزاری زنان به حملەی نیروهای شهرداری به زنان حاشیەنشین در زاهدان پرداخت و گفت که در تاریخ ٢٩ شهریور ماه جاری، شهرداری زاهدان تخریب منازل بلوچ را با کمک ارگان‌های نظامی به این بهانه که این منازل سند دولتی ندارند این منازل را تخریب کرد، که یکی از آنها زنی است که بی‌سرپرست می‌باشد، این زن به قصد ممانعت از تخریب منزلش توسط دو مامور زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. این درحالیست که این زن با هجوم این ماموران بیهوش شده و مردمی که برای کمک به نزد وی می‌روند، با ممانعت ماموران مواجه می‌شوند و آنها خطاب به مردم می‌گویند ''اگر مُرد ما خود خون آن را می‌دهیم''، در همان تاریخ دستکم سه خانه‌ی دیگر نیز تخریب می‌شود.
روژنا در ادامه می‌گوید در واقع اینها زمین‌هایی هستند که ''دولت آنها را تصرف کرده و بین افراد خودی غیربومی تقسیم می‌کند، و این افراد هم می‌آیند دوباره این زمین‌ها را با مبالغی هنگفت به خود مردم بلوچ می‌فروشند''.
با حرف زدن و پای منبر رفتن مشکلات زنان حل نخواهد شد
روژنا بلوچ دربارەی سکوت علمای اهل سنت بلوچ دربرابر خشونت‌های سیستماتیک بر زنان گفت که ''فعالان حقوق زنان طی روزهای اخیر برای شکستن سکوت و حمایت از زنان نامەای برای علما می‌نویسند، که این فشارها سبب شد که آنها اخیرا در منبرهای خود از عملکرد جمهوری اسلامی در برابر زنان منتقد شده و درخواست کردند که جمهوری اسلامی به این خشونت‌ها پایان دهد''.
روژنا معتقد است فقط این صحبت‌ها کافی نیست ''باید مردم به آن سطح از آگاهی و شعور دست پیدا کنند، چون فقط با حرف زدن و پای منبر رفتن مشکلات حل نخواهد شد''.
سازمان بلوچستان همدلین بانوکان هوادار زنان بلوچ و در صدد حمایت از حقوق زنان است
روژنا در مورد تشکل زنان بلوچ صحبت کرد و اینکه آیا تشکلی بەنام جامعەی زنان آگاه وجود دارد یا نه اشاره کرده و گفت: ''در داخل ایران با وجود فشارهای امنیتی که بر خود مردم بلوچ وارد می‌شود، چه در زمان شاه و چه در این دوره و بەدست جمهوری اسلامی، کوچکترین اعتراضات با سرکوب شدید این حکومت مواجه می‌شود، به‌همین دلیل امکان ایجاد تشکلی بە معنای واقعی نیستند''.
وی در ادامه به فعالیت سازمان بلوچستان همدلین بانوکان اشاره کرد و گفت: '' اما این سازمان با نام بلوچستان همدلین بانوکان که هوادار زنان بلوچ و در صدد حمایت از حقوق زنان در داخل و خارج از ایران است، از سال ١٣٩٨ فعالیت خود را شروع کرده، زنان در این سال‌ها توانستند نامەای اعتراضی خود را برای این سازمان بفرستند تا این سازمان صدای آنها بوده، تا صدای مظلومیت و رهایی آنها از این وضعیت ظلم و استعمار در دنیا باشد''.
وی همچنین به دیگر فعالیت این سازمان که آگاهی‌بخشی سیاسی، به زنان و دیگر اقشار جامعەی بلوچستان هست، اشاره کرد و گفت: ''این سازمان با آگاهی دادن سیاسی از حق و حقوق زنان بلوچ دفاع کرده و به نحوی توانسته صدای مظلومیت زنان بلوچ باشد''.
وی به وضعیت اکنون زنان پرداخت و اینکه با وجود تمام این محرومیت‌ها و نگاه امنیتی به زنان بلوچ، آنها توانستند از این وضعیت اسف‌بار گذر کنند و تا حدودی مشارکت بیشتری در ساختار اجتماعی بلوچستان داشته باشند.
زنان می‌بایست خود مربیان جامعە باشند
روژنا بلوچ به آلترناتیو زنان و سازمان‌های زنان در برابر ظلم‌هایی که حکومت و جامعەی سنتی بر آنها تحمیل کرده اشاره کرده و گفت؛ که تنها راه باقی‌مانده برای نجات از این وضعیت مبارزه است تا بتوان از این رژیم ضد زن گذر کرد، هرچند این ظلم برای مرد و زن و همەی اقشار جامعه یکی است، اما با این وجود زنان بلوچ می‌‌توانند در مقابل رژیم مطالبه‌گری کرده و کارهای مهمی از قبیل آگاهی دادن دربارەی مسائل روز دنیا، در فضای مجازی موثر باشند، چون همیشه فعالیت‌های سیاسی در داخل بلوچستان غیرممکن بوده و زنان می‌بایست ''خود مربیان جامعە باشند و خودشان را مستلزم آموزش بینند تا به نحو صحیحی در جامعه ایفای نقش کنند''.
روژنا بلوچ در قسمت پایانی این گفت‌وگو به یورش نظامیان حکومت ایران، به تمپ ریگان در تاریخ پنج مهرماه اشاره کرد؛ که در این حمله چندین شهروند بەویژه یک زن و کودک زخمی شدند، وی دربارەی این حملە گفت؛ که ماموران حکومت ایران به بهانەی دستگیری یک فعال سیاسی، به این محله یورش برده و شماری از هم‌وطنان بلوچ را مورد حمله قرار دادند که طی آن با مقاومت مردم بلوچ مواجه شدند و آنها اجازه ندادند که این شهروند را دستگیر کنند.
روژنا همچنین به ناامنی‌های بلوچستان اشاره کرده و گفت؛ که این ناامنی‌ها به حدی زیاد شده که نه کودکان و زنان و نه مردم، امنیتی ندارند، کشتارهای وحشیانەی سوخت‌برها، که بەعلت بیکاری و بحران اقتصادی روی بە سوخت‌بری آوردەاند، از جمله فجایعی است که روزانه در این دیار بەوقوع می‌پیوندد.