باند صورتی، مدافع زنان
هزاران زن با ساری‌های صورتی و چوب دستی‌هایشان علیە خشونت کار می‌کنند، خواهان حقوق خود می‌شوند.
مرکز خبر
کشور هندوستان یکی از نا آرامترین کشورها برای زنان است، زنان از حقوق خود محرو م هستند، اسیدپاشی، ازدواج کودکان، ازدواج با حیوانات، قتل، تجاوز، خشونت و ربودن زنان در این کشور از جملە مشکلاتی است کە زنان با آن روبرو هستند.
براساس گزارش سازمان ملی ثبت جنایت در هندوستان، استان اوتار پرداش در جنوب این کشور، یکی از ناامن‌ترین مکان‌ها برای زنان است، تنها درسال ،٢٠١٩ سە هزار و شصت وپنج ، تجاوز در این استان ثبت شدە است.
باند صورتی چیست؟
باند صورتی شامل ۴٠٠ هزار زن در استان اوتار پرداش و ١١ استان دیگر در جنوب هند است، سن این زنان مابین ١۶ تا ۶٠ سال است، با ساری صورتی مدت ١۵ سال است علیە خشونت می‌جنگند، بیشتر اوقات چوب دستی ساختە شدە از درخت بامبو در دست دارند.
گروە، هنگامی کە شاهد خشونت علیە زنان باشند، نخست سعی می‌کنند باگفتوگو مشکل را حل کنند اما در صورتی کە خشونت همچنان ادامە داشتە باشد، با چوب‌دستی‌هایشان وارد عمل می‌شوند.
گروە صورتی چگونە بە وجود آمد؟
اوتار پرداش، یکی از استان‌های است کە هنوز تحصیل برای زنان ممنوع است، خشونت و تجاوز علیە زنان بسیار وجود دارد، سال ١٩۵٨ دختری متولد شد کە نام "سامپات پال دوی" بر وی می‌نهند، وی بسیار بە تحصیل علاقەمند بودە است، اما بە دلیل ممنوعیت تحصیل برای زنان، نتوانست بە مدرسە برود.
اما سامپات از طریق درس‌های کە برادرش در مدرسە می‌خواند توانست خواندن و نوشتن را فراگیرد، بعدها با همکاری عمویش می‌تواند بە مدرسە برود و تا کلاس چهارم درس بخواند.
خانوادەی سامپات، در سن ١٢ سالگی وی را ناچار بە ازدواج می‌کنند، وی صاحب چهار فرزند می‌شود، وی با همسرش بە فروش سبزی می‌پردازد، روزی می‌بیند کە همسایەاش از سوی شوهرش مورد خشونت قرار گرفتە است، سامپات نمی‌تواند بی‌تفاوت بماند، روز بعد سامپات بە همراە پنج زن دیگر، سراغ همسر هسایە می‌روند و با چوب‌دستی، وی را می‌زنند.
این اتفاق همانند بمب در روزنامەها و مطبوعات هند صدا می‌دهد، زنان از شهرها و روستاهای دیگر و بە سامپات می‌پیوندند، آنان با ساری صورتی بە فعالیت خود ادامە می‌دهند و نام "گلابی گانگ"، بە معنای "باند صورتی" برای خود انتخاب می‌کنند.
کار این گروە چیست؟
باند صورتی، نە تنها بە فعالیت برای خشونت‌زدایی علیە زنان می‌پردازند، بلکە خواهان اجرای عدالت و نابودی ظلم در کشورشان هستند، آنان از طریق پشتوانی کار برای زنان می‌یابند و برای بیش از ۵٠٠ زن کار مناسب یافتەاند، با زنان جوانی کە می‌خواهند ادواج کنند، همکاری می‌کنند و پول و دیگر وسایل مورد نیاز آنها را تأمین می‌کنند.
این گروە اکنون همانند سازمانی بە فعالیت خود ادامە می‌دهند، دولت هندوستان از آنها حمایت می‌کند تا بە اهداف خود، کە حمایت از زنان، آموزش و توانمندسازی آنان و اشتغال‌زایی و افزایش اعتماد بە نفس است، دست یابند.