«بالاخره مبارزه ما زنان به سرنگونی طالبان می‌انجامد»

در روز جهانی سواد، طالبان با نصب پوستر‌های تبلیغاتی خواسته‌اند نشان دهند که طرفدار دانش هستند. شهلا می‌گوید: «طالبان می‌خواهند جنایات که در مقابل زنان انجام می‌دهند با این کار‌ها پاک سازند. اما ما هیچگاه تسلیم این عوام فریبی‌های‌شان نمی‌شویم».

بهاران لهیب

کابل - در روز جهانی سواد طالبان با نصب پوستر‌های تبلیغاتی خواسته‌اند نشان دهند که طرفدار دانش و فرا گرفتن سواد هستند. کار‌های تبلیغاتی که طالبان انجام می‌دهند، فقط فریب دادن مردم و جهان است. همان قسمی که در کابل و ولایات به بازسازی جاده‌ها پرداخته به همان شکل از روز جهانی سواد هم حمایت می‌کنند این در حالی است که به میلیون‌ها زن افغان از ادامه تحصیل و کار محروم ساخته شدند و برای به اسارت کشاندن آنان، حجاب را اجباری و صدای زن را عورت خوانده‌اند.

قبلا هم دولت‌های وابسته و مستبدی در افغانستان حاکم بودند که برای باسواد سازی مردم افغانستان تلاشی صورت نگرفته است، در گزارش «ادارهء احصائيه مركزی افغانستان» در سال ۱۳۸۸ نوشته بودند: «۵/۵  میليون زنان، ۴ میليون مردان، ۴۸ در صد کودکان بین سنين ۷-۱۲ سال بيسواد هستند و مجموعاً ۳/۲ میليون کودک دیگر شامل مكاتب ابتدایی نيستند.»

در همین سال وزارت معارف وعده داده بود که تا سال ۱۳۹۹ تمام مردم افغانستان باید باسواد شوند. همان قسمی که در طول بیست سال گذشته میلیارد‌ها دالر در افغانستان سرازیر شد که همه از طرف مقامات افغان و خارجی حیف و میل شدند. پول که در بخش تعلیم و تربیه هم سرمایه‌گذاری شده بود، فقط مشت از فاسدین جیب‌های خود را پرساخته و به ساختن مکاتب و معلمان خیالی اکتفا کردند.

ما به همین مناسب با شهلا واصل هم صحبت شدیم. او زمانی که طالبان حاکمیت افغانستان را به دست گرفتند، شاگرد صنف ۱۰ مکتب بود. چنین بیان داشت: «من برای نجات از نکاح اجباری با طالبی مجبور شدم با یکی از خویشاوندان نزدیکم ازدواج کنم. من در لوگر زندگی می‌کنم به تاز‌گی صنف ۱۰ مکتب شدم که طالبان حاکمیت را به دست گرفتند. یکی از افراد طالبان در نزدیکی خانه ما زندگی می‌کرد که قبل من دو زن دیگر هم داشت می‌خواست خانواده‌ام را مجبور سازد تا من را به نکاح خود در بیاورند.»

شهلا ادامه داد: «خانواده‌ام برای این که از دست آن نجات پیدا کنم نامزدی مرا با پسر خاله‌ام اعلام داشتند. اما اگر این وضعیت پیش نمی‌آمد، من به این زودی‌‌ها عروسی نمی‌کردم هدف این بود که تحصیل خود را ادامه بدهم و برای زنان و دختران که در منطقه ما از سواد محروم هستند و هر روز مورد خشونت قرار می‌گیرند کمک نمایم.»

نامبرده افزود: «با آن هم بعد از ازدواج و محروم شدن از تحصیل، خاموش نماندم به کمک دختران منطقه خود پرداخته و در باسواد سازی آنان کمک می‌کنم.»

وی با دیدن پوسترهای تبلیغاتی طالبان در شهرهای افغانستان با تمسخر اضافه کرد: «طالبان می‌خواهند جنایات که در مقابل زنان انجام می‌دهند با این کار‌های، خود را پاک سازند. شاید بعضی افراد با تبلیغات شان فریب بخورند. اما زنان آگاه افغانستان هیچگاه تسلیم این عوام فریبی‌های شان نشده بالاخره مبارزه ما زنان به سرنگونی آنان می‌انجامد.»