انقلاب ۱۹ ژوئیه؛ دستاوردهای برجسته و تجربیات نوین
مبارزات، مقاومتها و دستاوردهای متعدد انقلاب نوزدهم ژوئیه، به عنوان الگویی از انقلابهای دموکراتیک و آزادیخواه در سراسر جهان شناخته شد و راه آزادی و رهایی زنان را هموار کرد.
سیبیلیا ابراهیم
رقە- انقلاب نوزدهم ژوئیه، که از منطقه کوبانی آغاز گردید و با رهبری زنان برجسته شد، به عنوان انقلاب آنها شناخته میشود. این انقلاب، به مثابه الگویی از قیام مردمی در جهت آزادی، امروزه نمادی از دستیابی به دستاوردهای عظیم به شمار میرود. این دستاوردها افقی نوین و بینظیر را برای پروژهای تازه و منحصر به فرد در خاورمیانه و جهان گشوده است. پروژه ملت دموکراتیک که برگرفته از اندیشه و فلسفه رهبر عبدالله اوجالان است، نمونه بارزی از این دستاوردها میباشد.
دستاوردها و پیشرفتهای متعددی در پی انقلاب نوزدهم ژوئیه به دست آمد، انقلابی که از کوبانی آغاز شد و به مناطق دیگر گسترش یافت. این انقلاب، مسیری نوین را طی کرد و با ایجاد ادارههای خودمدیریتی در مناطق مختلف و تصویب قرارداد اجتماعی که به عنوان قانون اساسی منطقه محسوب میشود، به نقطه عطفی در تاریخ خود رسید. همچنین، انتخابات مقدماتی شهرداریها در مناطق را برگزار نمود. این مراحل، بنای عظیمی را تشکیل دادهاند که مبارزه و مقاومت مردم را جاودانه میسازند و نمایانگر ارزشهای انسانی و دموکراتیک میباشند.
این انقلاب، که اکنون به عنوان انقلاب زنان شناخته میشود، مسیری نوین و متفاوت را در تاریخ زنان منطقه ترسیم نموده است. این حرکت انقلابی، زنان را از زیر یوغ بردگی و ذهنیت پدرسالارانه قدرتطلب رها ساخت و آنان را قادر نمود تا غبار ظلم و اسارت را زدوده و به سوی آزادی بر اساس مسئله آزادی زنان و جامعه گام بردارند.
زنان کورد در صف مقدم؛ الگویی برای ورود زنان به مبارزه و مقاومت
جرقه انقلاب از کوبانی آغاز گردید، با تصرف ساختمان حزب بعث که امروزه به مرکز اداره خودمدیریتی تبدیل شده است، تا انقلاب در تمامی مناطق گسترش یابد. پس از آن، مردم از طریق تشکیل شوراهای مردمی و کمیتههای وابسته، خود اداره امور را به دست گرفتند. در این باره، خود عیسی علی، سخنگوی رسمی شورای مجمع زنان زنوبیا در مناطق آزاد شده، اظهار داشت: «کوبانی، آغاز پایان داعش بود. مبارزهای که دختران و پسران این منطقه به انجام رساندند، نخستین گام به سوی پیروزی و نقطه شروع جرقه انقلابی بود که تمامی مناطق را در بر گرفت».
وی اظهار داشت: «زنان در مناطق آزاد شده از زنان کورد که رهبری انقلاب را بر عهده داشتند، با تروریسم مبارزه کردند و در تمامی نهادها مشارکت داشتند، الگو گرفتهاند. این تأثیر، نقطه عطفی در زندگی و واقعیت زنان از سایر اتنیکها و مناطق ایجاد نمود. از آغاز انقلاب و آزادسازی مناطق، زنان در تشکیل اتحادیهها، سازمانهای زنانه و نهادهای عمومی پیشگام و پیشرو بودهاند، تا در خدمت به پروژه ملت دموکراتیک و برادری ملتها باشند».
تأسیس ادارههای خودمدیریتی
پس از شکست داعش و آزادسازی تمامی مناطق، مردم از اقصی نقاط آغاز به تأسیس نهادها و شوراهای مردمی نمودند. در این راستا، شورای قانونگذاری در شهر قامشلو تشکیل شد و قرارداد اجتماعی تدوین گردید. در آن زمان، جلسهای برگزار شد که طی آن تعیین سه منطقه صورت گرفت، به طوری که هر منطقه دارای شورای خاص خود بود و در مجموع اداره خودمدیریتی دموکراتیک را تشکیل میدادند.
در تاریخ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۳، شورای مؤسس عمومی برای اداره موقت اعلام موجودیت کرد و در ماه دسامبر همان سال، قرارداد اجتماعی تدوین گردید. در تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۱۴، «شیوه اداره»، «قرارداد اجتماعی» و «قوانین انتخابات» به تصویب رسیدند.
وی تأکید نمود که به منظور برجستهسازی نقش تمامی اتنیکها و تأمین حقوق آنان، سه زبان کوردی، سریانی و عربی به عنوان زبانهای رسمی تعیین شدند. با هدف تحقق برابری و عدالت در جامعه و برجستهسازی نقش و جایگاه زنان، نسبت نمایندگی زنان در نهادها حداقل ۴۰ درصد مقرر گردید. در پی این تصمیمات، ادارههای خودمدیریتی در تمامی مناطق تأسیس شدند.
پس از آزادسازی مناطق و همبستگی مردم، شوراها و کمونها تشکیل گردیدند که به عنوان بهترین راهحل برای تحقق آزادی ملتهای ستمدیده و مشتاق آزادی، و همچنین به منظور ایجاد ادارههای خودمدیریتی برای خودگردانی مردم، تلقی میشوند. این اقدام یکی از بزرگترین دستاوردها است که علیرغم وجود محدودیتهای فراوان و چالشها و جنگهای خاص منطقه، محقق شده است. علاوه بر این، محاصره شدید و قوانین مجازات که بر منطقه شمال و شرق سوریه تأثیر گذاشته، همچنین حملات و تهدیدهای ترکیه به منطقه و اشغال چندین منطقه و حمایت از تروریسم برای نیل به اهداف توسعهطلبانه خود نیز وجود دارد.
قرارداد اجتماعی، الگویی جدید به سوی جامعهای اخلاقی و سیاسی
وی توضیح داد که مراحل توسعه و دستاوردهای انقلاب ۱۹ ژوئیه همچنان ادامه دارد. در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، قرارداد اجتماعی که شامل ۴ بخش و ۱۳۴ ماده بود، تدوین و به تصویب رسید. در طول این مدت، تغییرات متعددی بر اساس بندها و مواد قرارداد به وقوع پیوست و تقسیم شهرها به ۷ منطقه اجرایی گردید که این مناطق عبارتند از: جزیره، فرات، منبج، رقه، طبقه، دیرالزور، عفرین و شهباء.
وی تأکید نمود: «پس از تأسیس اداره خودمدیریتی و با در نظر گرفتن آرزوهای جوانان منطقه، قرارداد اجتماعی تدوین و توسط شورای مردم به تصویب رسید. این قرارداد یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب به شمار میآید که بر حفظ حقوق تمامی اتنیکها و گروهها تأکید دارد و به عنوان یک قانون اساسی محسوب میشود که میتواند به عنوان مبنای قانون اساسی سوریه مورد استناد قرار گیرد.»
دستاوردهای انقلابی و موانع سرسخت؛ نگاهی به نبرد مستمر
وی افزود: «پس از تصویب قرارداد اجتماعی، جوانان منطقه برای برگزاری انتخابات مقدماتی شهرداریها، طبق مفاد قرارداد، آماده شدند. ما به عنوان مجمع زنان زنوبیا و همچنین احزاب سیاسی، ائتلافهای مختلف را اعلام و انتخابات مقدماتی را برگزار نمودیم. این انتخابات با حملات دولت ترکیه مواجه شد که در تلاش است تا پروژه اداره خودمدیریتی را نابود کرده و شکست دهد، اراده مردم را تضعیف و آنها را ترسانده و ارعاب کند. دلیل این اقدامات، ترس دولت ترکیه از پروژه ملت دموکراتیک است که حقوق تمامی اقشار را به رسمیت میشناسد و آن را خطری برای امنیت ملی خود میپندارد. همچنین از گسترش این پروژه در مناطق خود و درخواست مردم برای اجرای آن هراس دارد.»
خود عیسی العلی درباره نقش زنان در انقلاب اظهار داشت: «زنان در انقلاب و تأسیس اداره خودمدیریتی مشارکت فعال داشتهاند و اکنون در پست ریاست مشترک مشغول به فعالیت هستند و مدیریت امور خدماتی را بر عهده دارند. همچنین در احزاب سیاسی مشارکت گستردهای دارند که این موارد از مهمترین دستاوردهایی است که محقق شده و به ارتقاء وضعیت زنان و تغییر آن کمک شایانی کرده است. انقلاب ۱۹ ژوئیه به الگویی برای پیروی در سراسر جهان تبدیل شده است. به عنوان مثال، زنان سویدا که تحت تأثیر این انقلاب قرار گرفتهاند، به میدانها آمدند و خواستار تشکیل اداره خودمدیریتی خود شدند و تأکید کردند که زنان باید بخشی از این اداره باشند.»
وی تأکید نمود: «مبارزات زنان در منطقه تأثیرات گستردهای بر بسیاری از کشورها داشته است. هیئتهای متعددی به منطقه میآیند تا مشاهده کنند چگونه زنان خود را سازماندهی کرده و نهادهای خصوصی و عمومی را هدایت میکنند و چگونه نقش خود را در یگانهای مدافع زنان، نیروهای امنیت داخلی و احزاب سیاسی برجسته میسازند، علیرغم تمامی چالشها و موانعی که با آنها مواجه هستند. به ویژه در حال حاضر، ما مشغول تدوین قرارداد اجتماعی - زن هستیم تا از دستاوردهای انقلاب زنان حفاظت نموده و آن را توسعه دهیم. این قرارداد یکی از مهمترین دستاوردهایی خواهد بود که ما به دنبال توسعه آن هستیم.»
وی در پایان سخنان خود پیامی به تمامی زنان جهان ارسال نمود: «زنان جهان باید متحد شوند و یک واحد زنانه در قالب کنفدراسیونی که تمامی زنان جهان را شامل شود، تشکیل دهند. این اتحاد میتواند راهحلی برای تمامی مسائل زنان باشد و آنان را به سوی آزادی هدایت نماید.»