HADEEL Al-OMAR

İdlib- Türk devleti ve ona bağlı çete örgütü Hayat El- Tahrir’in (HTŞ) işgal ettiği Suriye’nin kuzey kenti İdlib’te yaşam halk açısından günden güne zorlaşıyor. Baskı altında yaşayan halkın önemli bir kısmı kamplarda yaşam mücadelesi veriyor. Uluslararası sivil toplum örgütlerinin yardımları ile bugüne kadar ayakta duran kamplarda yaşayan halk, yardımların kesilmesi sonrası zor zamanlar geçiriyor. Açlığın yanında, kamplarda temiz suya ulaşımda neredeyse imkansız. Kamplarda bu zamana kadar içme suyunun da sivil toplum örgütleri tarafından karşılanıyordu.

Kamplarda yaşayan binlerce kadın ve çocuk, içme suyuna ulaşamadıkları için çeşitli salgın hastalıklarla karşı karşıya kaldı. Dünya Sağlık Örgütü'nün yaptığı araştırmaya göre; çoğu kadın ve çocuk olmak üzere İdlib'in 6 bölgesinde uyuz vakaları alışılmadık derecede yüksek bir oranda yayıldı.

‘Su alamadığımız içinde hastalıklar baş göstermeye başladı’

İdlib'in kuzeyindeki Halidiye kampında yaşayan Faten Al-Kousa, yaşadığı zorlukları şu sözlerle aktardı: “Ücretsiz su desteğinin kesilmesiyle kamplardaki yaşam çok zorlaştı. Temiz suya ulaşmak için parayla almamız gerekiyor ve yaşadığımız koşullar nedeniyle bunu sağlayamıyoruz. Eşim aylardır işsiz ve 5 çocuğum var. İçme ve günlük kullanımda çok fazla su tüketimine ihtiyaç oluyor. Sürekli su alamadığımız içinde hastalıklar baş göstermeye başladı. Uyuz gibi cilt hastalıklarının yayılmasının en önemli nedeni de su kıtlığı. Su bulmakta zorluk çekiyoruz. Şimdi çocuklarımı cilt hastalıklarından korumak için nasıl ilaç bulacağımı düşünüyorum.”

‘Günlük geçimimizi sağlamak dahi zorlaşıyor’

İdlib'in kuzeyindeki Bardaklı kamplarında yaşayan Siham Hac Taha ise, “Bir varil suyun fiyatı, kuyulara olan uzaklığa ve yakıt fiyatlarına göre kamptan kampa değişiklik gösteriyor. Bir varili dolduracak paranın olmaması nedeniyle genellikle sadece içme amaçlı kullanmak üzere birkaç litre su satın alıyoruz. Çadırın zemini, bulaşıkları yıkamak ve yaz mahsullerini sulamak için mevcut sudan mümkün olduğunca yararlanmaya çalışıyoruz. Yoksulluk ve gelir kaynaklarının yokluğu nedeniyle günlük geçimimizi sağlamak artık çok zorlaştı. Eşimin ölümünden sonra üç oğlum endüstriyel atölyelerde çalışıyor. Ancak aldıkları ücret günlük ihtiyacımızı karşılamaya bile yetmiyor” ifadelerinde bulundu.

Kampta yaşanan su sorunu nedeniyle alerjik hastalıklar, leishmaniasis, çiçek hastalığı ve uyuz başta olmak üzere cilt hastalıklarının ortaya çıkmaya başladığını söyleyen Siham Hac Taha, “Göçmeden önce evim İdlib'in güney kırsalındaydı. Artık geri dönüş çok zor gözüküyor. Günlük yaşamdaki büyük önemi nedeniyle kamplara ücretsiz su sağlanmasına yönelik hizmetlerin devreye sokulması gerekiyor. Hizmetler yeniden başlatılmalı” çağrısında bulundu.