HADEEL Al-OMAR

İdlib- Suriye'nin kuzeyinde bulunan yerinden edilmiş kadın işçiler, özellikle uzak ve ücra kamplardan işyerlerine ulaşmakta birçok zorlukla karşılaşıyor. Toplu taşıma araçlarının olmayışı kadınları genellikle özel araç sürücülerine yönlendiriyor bu durumda onları korumasız bırakıyor.

Harbnoush kampında yaşayan 29 yaşındaki yerinden edilmiş bir kadın olan Hadiya Noureddine, İdlib'deki bir dükkanda sabahın erken saatlerinden akşama kadar süren işine her gün nasıl ulaşacağını düşünüyor. Gidiş gelişte toplu taşıma araçları olmadığı için genellikle işine geç kalıyor. Her seferinde, bir sürücü durup onu işine en yakın yere götürene kadar yol kenarında beklemek zorunda kalan Hadiya Noureddine, sürücülerin onunla konuşmak ve yaşadığı yer hakkında bilgi almak istediğini, telefon numarası sorduklarını ve sürekli olarak tacize maruz kaldığını anlatıyor.

Tacize maruz kaldı

İdlib'in kuzeyindeki Qah Kampı’nda yaşayan ve Dana kentindeki bir alışveriş merkezinde çalışan 31 yaşındaki Hasnaa al-Zarzour, işyerine zamanında ulaşmak için bindiği özel araçların sürücüleri tarafından birkaç kez tacize maruz kaldığını söylüyor. Hasnaa al-Zarzour, “Sürücüler sık sık yanlarına oturmamı istiyorlar ve arka koltuklara oturmama izin vermiyorlar, ben de çoğu zaman binmeyi reddediyorum. Ancak bazen işe geç kalacağım ve kovulacağım korkusuyla binmek zorunda kalıyorum. Birçok sürücünün beni hemen inmeye zorlayan cinsel taciz girişimleri oldu. Bir keresinde yağmurlu bir günde bir sürücü beni aldı, beni taciz etmeye çalıştı, çığlıklarımdan korktu ve arabayı durdurdu” şeklinde konuşuyor. Hasnaa Al-Zarzour evli olduğu erkeğin 6 yıl önce Şam hükümetinin zindanlarında kaybolduğunu vurgulayarak, 3 çocuğu için çalışmak zorunda olduğunu dile getiriyor.

En büyük zorluk ulaşım

İdlib'in kuzeyindeki Deyr Hasan Kampı’nda yaşayan ve Sarmada'da bir dikiş atölyesinde çalışan 36 yaşındaki Sumaya Al-Kirwan ise, özellikle ücra bir kampta yaşadığı ve kampa giden yoldan nadiren araba geçtiği için, işinde karşılaştığı en büyük zorluklardan birinin ulaşımda yaşadığı zorluklar olduğunu söylüyor. Kamplarda toplu taşımanın ihmal edildiğine dikkat çeken Sumaya Al- Kirwan, bunun da işsizliğe neden olduğunu ve kamplarda yaşayan yerinden edilmiş kadınların çalıştıkları yerlere gitmede çok zorlandıklarını aktarıyor.