MEDDA ZEYNO

Şengal – IŞİD çeteleri 3 Ağustos 2014’te Şengal’e saldırarak yüzlerce Êzidî’yi katlederek katliam yaptı. Şengal katliamı üzerinden 9 yıl geçmesine rağmen IŞİD tarafından kaçırılarak köle olarak satılan, esir tutulan 2 bin 700 Êzidî kadın ve çocuğun akıbeti hala bilinmiyor.

IŞİD’in elinde esir tutulan binlerce Êzidî kadın ve çocuğun özgürleştirilmesi için Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetime bağlı Hol Kampı Güvenlik Güçleri de çalışmalarını sürdürüyor. Bu çalışmalar sonucunda IŞİD çetelerinin 9 yıldır esir aldığı 2 kız kardeş Besê Xidir Xelef Şemo ve Aliye Xidir Xelef Şemo kurtarılarak Şengal Kadın Birlikleri ve Şengal Direniş Birliklerine teslim edildi.

Şengal’de IŞİD'din pençesinden kurtarılan her kadın benim ve tüm kadınlar için çok önemli bir andı. Êzidî annelerin heyecanı ve coşkusuyla kardeşleri görmeye gittim. IŞİD tarafından yakalandıklarında çocuk olan kardeşlerin gözlerinde hem korkuyu hem de parıltıyı görmek mümkündü. Sevgiyle karşılanan kardeşlerin yaşadıklarına ilişkin herkes onlarca sorunun cevabını merakla beklese de kimse soru soramadı kardeşlerin karşısında adeta “dilsiz” kaldı.

Gerçek isimlerini hatırlayamadılar

Merakla etraflarını izleyen kardeşlerden büyüğüne "Adın ne?" diye sordum. Düşünmeden "Eyşe" dedi. Eyşe ismi Êzidî toplumunda yok. “Gerçek adın ne?” diye sordum ancak hatırlayamadı. Adını hatırlamaması hepimizde çok farklı bir duygu yarattı. Bu soykırımın ta kendisiydi. Ailesinden çok sayıda kişiyle birlikte 8 yaşında kaçırılan Besê Xidir Xelef Şemo şu an 17 yaşında, 3 yaşında kaçırılan Aliya Xidir Xelef Şemo ise 12 yaşında.

Anadilleri unutturuldu

Anadilini unutan Besê Xidir Xelef Şemo, Kürt ve Êzidî mezhebinden olduğunu hatırlamıyor. Kendisini Arap ve Eyşe olarak tanıtıyor. Çocukluk fotoğraflarını görünce de anımsayamadı. Amcasını ise sadece gördüğünü hatırlıyor. Aliya Xidir Xelef Şemo ise hiçbir şey hatırlamayacak kadar küçüktü. İki kardeşi dinlerken bazı yerlerde donup kaldım ve onlara hangi tarzda ve hangi soruları soracağımı bilemedim. Birçok an kendimi o iki kardeşin yerine koymak istedim. Ama sadece o acıyı hissetmek bile insanların kalplerini titretiyordu.

‘Ağabeyim bizden koptu annemin öldüğünü öğrendik’

Besê Xidir Xelef Şemo, kaçırıldığı anı, annesini, ablasını ve abisini güçlükle hatırladığını şu cümlelerle anlatıyor: "Büyük arabalarla geldiler. Kadınlar, erkekler ve genç kızlar ayrıldı, annemizin yanındaydık. Kadınları ve çocukları arabaya bindirdiler. Ama erkekleri sıraya dizdiler, sonra onları bir daha görmedim. Çok korktuk. Daha sonra annem, ben, kuzenim ve erkek kardeşimle birlikte cezaevine girdik ve yaklaşık 3 ay cezaevinde kaldık. Bir süre sonra gelip annemi aldılar ve ona bazı sorular sorup getireceğiz dediler. Kız kardeşlerim ve ben birçok kadının olduğu bir yere götürüldük. Ağabeyim de bizden koptu, çok küçüktü. Yaklaşık bir ay sonra annemin öldüğünü söylediler.”

İşkenceden bahseden Besê Xidir Xelef, “Cezaevinde yanımızda bir kadın daha vardı. Ama ağabeyim, birçok çocuk ve gençle birlikte cezaevi koridorlarına atıldı. Sık sık kapı sesini duyduk. Misafirhanede yanımızda iki Êzidî kız vardı ama maalesef isimleri doğru değildi, DAİŞ onlara bir isim vermişti ve kendilerini Esma ve Wedfa olarak tanıtıyorlardı. Hepimiz kızdık ve ebeveynlerimiz yoktu. Hepimiz bir araya toplandık. Bir kadın bize bakıyordu. Bizi Meyadîn, Hecîn ve Şiefe’ye götürdüler. Her yerde misafirhanedeydik. Sonunda Baxoz'daydık ve oradan kampa gittik” diyor.

‘Êzidî olduğumuza inanamadık’

Hol Kampı Güvenlik Güçleri’nin yanına gittiklerinde ilk başta Êzidî olduklarına inanmadıklarını anlatıyor Besê Xidir Xelef, ve şunları ekliyor: “Güvenlik güçleri soruşturma başlattı ve bizim hakkımızda bilgiler edinmeye çalıştı. Êzidî olduğumuz anlaşıldığında çok şaşırdım. Umarım tüm Êzidî kadınlar kurtarılır ve topraklarına geri dönerler.”

‘Ağabeyim ve diğer kardeşimi çok özledim’

“Çok mutluyum” diyen Aliya Xidir Xelef Şemo ise isminin IŞİD çeteleri tarafından Yasmin olarak değiştirildiğini söylüyor. "12 yaşındayım, ablamla beraberiz. Ağabeyim ve diğer kardeşimi çok özledim. Onların da kurtulmasını istiyorum” Aliya Xidir Xelef Şemo, esir alındıklarında yaşadıklarını şöyle anlatıyor:

“Çoğu bize bağırıyor ve seslerini yükseltiyordu. Rahat oynamamıza izin vermediler. Yüzümüze bağırıyorlardı. Bizi okula götürdüler. Dua ve Kuran'ı öğrettiler. Bir sürü küçük kız vardı ve hepsine ders veriliyordu. İlk başta hızlı öğrenen biri değildim sonrasında çalışarak öğrendim. Bir arkadaşımın ismi Esma’ydı onu da kurtardılar. Annem öldürüldüğünde 4 yaşındaydım. Annem biraz zayıf ve uzundu.”

Tüm kadınların çetelerin elinden kurtarılmasını umut ettiğini belirten Aliya Xidir Xelef Şemo, “Çünkü işkence gören, dayak yiyen, çok acı çeken Êzidî kız çocuğu var. Ümidim hepsinin kurtarılmasıdır” diyor.