MEDYA HAWAR

Şengal – Şengal’e IŞİD’in 3 Ağustos 2014’te gerçekleştirdiği saldırıların ardından Sikêniyê köyünde yaşayanlar da zorla yerinden edildi. Êzidî halkı ve Şengal Direniş Birlikleri’nin (YBŞ) IŞİD’e karşı kazandığı zaferin ardından köylülerin çoğu Sikêniyê’deki evlerine dönebildi. Kurulan Şengal Özerk Yönetimi de köye birçok hizmet götürdü. Bir ilkokulu köyün ismini verdiği hastaneye çevirdi. 2019 yılında hizmet vermeye başlayan hastanede, Kürt ve Arap personeli istihdam edildi.

Ancak Türk devleti 17 Ağustos 2021'de Şengal'e bağlı Sikêniyê köyündeki hastaneye savaş uçaklarıyla saldırdı. Saldırı sonucunda hastanede tedavi gören 4 sağlık çalışanı ve 4 YBŞ savaşçısı yaşamını yitirdi, 4 sağlık çalışanı da yaralandı. Su saldırıda yaşamını yitirenlerden biri de Muhlise Sîdar’dı (Amargi).

Saldırının üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen Êzidî toplumunun yaraları henüz sarılmadı. Saldırı öncesi hastanede tedavi gören Meyan Nasir, saldırıda yaşamını yitiren Muhlise Sîdar’ın (Amargi) anısını yaşatmak için torununa Amargi ismini koydu. Şengal'deki direniş sürecinde eşini ve bir çocuğunu kaybeden Meyan Nasir, “Bugün direniş ve inançla yaşamımızı sürdürüyorsak bu şehitlerimiz sayesindedir. Bugün Şengal topraklarında rahat yaşıyor ve uyuyorsak bu şehitlerimizin sayesindedir” dedi.

‘Topraklarımızda yaşamamızı istemiyorlar’

Verilen bedelleri hatırladıkça güçlerinin ve dirençlerinin arttığına dikkat çeken Meyan Nasir, “Burada rolü güçlü olan arkadaşlardan biri de Şehit Amargi’ydi. Maalesef her yoldan saldıran ve Êzidîleri yok etmek isteyen azılı bir düşmanımız var. Kendi topraklarımızda yaşamamızı istemiyorlar. Bizim topraklarımızda yaşayabilmek için evlatlarımız kendilerini feda ediyor, şehit oluyorlar. Çocuklarımızla da gurur duyuyoruz” şeklinde konuştu.

‘Bu hastanede çocuklarımızın emeğiyle iyileştim’

Pandemi salgınında Covid-19’a yakalanarak bu hastanede tedavi edildiğini anlatan Meyan Nasir, şunları aktardı:

"Ben de koronaya yakalanan annelerden biriydim ve bu hastanede şehit olan çocuklarımızın emeği sayesinde iyileştim. Bana yemek getirip ilaçlarımı veriyorlardı. Hastalığımın derecesi çok tehlikeli ve ağırdı. Onların sayesinde iyileştim. Bana sarılır, su verir, neşelendirirlerdi. Hep pozitif bir hava yarattılar. Koronaya yakalanacağım hiç aklıma gelmemişti. Her zaman beni daha iyi yapmaya çalışıyorlardı.”

‘Ne zaman hastanenin önünden geçsem içim yanıyor’

Hastanenin 4 kez saldırıya uğradığını hatırlatan Meyan Nasır, “Büyük bir hastaneydi, içinde her şey vardı. Hastalık ne olursa olsun tedavisi için ilaç vardı. Ne zaman hastanenin önünden geçsem içim yanıyor, hayatımın her anını onlarla yaşıyorum. Torunum dünyaya geleli neredeyse bir ay oldu. Adını Amargi koydum. Şehit Amargi ve arkadaşları nasıl ki beni o ağır hastalıktan ölüme terk etmedilerse, onlar da ölmeyecekler. Torunuma doktor önlüğü dikip giydirdik, onun ve Şehit Amargi'nin resimlerini astık” diye konuştu.