Haber Merkezi- Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın yayınladığı Engelli ve Yaşlı İstatistik Bülteni'nde “Ulusal Engelli Veri Sistem” inde yer alan verilere göre Türkiye’de engelli birey sayısı 2 milyon 535 bin 533. Bu bireylerden 1 milyon 109 bin 566'sı kadın. Bakanlık bu sayıları paylaşsa da güncel veri tabanı olmadığından ve ayrıntılı çalışma yapılamadığı için sayının daha da yüksek olduğu tahmin ediliyor.  

Hakların Demokratik Partisi (HDP) Şırnak Milletvekili Nuran İmir, pandemi sürecinde engelli kadınların yaşadığı sağlık sorunlarına ilişkin, Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’nın yanıtlaması istemiyle Meclis Başkanlığı’na soru önergesi verdi.

Önergede Türkiye’de, uluslararası sözleşmelerde ve 5378 sayılı Engelli Hakları Kanunu’nda yer alan hakların fiilen hayata geçirilmediğine, engelli kadınlara yönelik hak ihlallerinin, şiddet ve ayrımcılığın sürdüğüne, erişilebilirlik, istihdam, eğitim gibi alanlarda sorunların pandemiyle derinleştiğine dikkat çekildi. Nuran İmir, engelli kadınların pandemi süreci ile birlikte toplum içerisinde en çok sorun ile karşılaşan kesimler arasında yer aldığını vurguladı.

En büyük sorun sağlık alanında

Engelli kadınların maruz kaldığı en büyük sorunlardan birinin sağlık olduğunu kaydeden HDP Milletvekili, önergede “Kendi imkanları ile hastaneye gidemedikleri bir yana hastanelerde engellilere uygun koşullar yok denecek kadar az, örneğin hastanelerde alçalıp yükselen muayene masalarının olmaması engelli kadınların başkalarına ihtiyaç duymadan muayene olmalarına engel olmaktadır. Benzer şekilde, görme engelli kadınlar için broşürler veya bilgilendirme formları erişilebilir formatlarda büyük punto ya da dijital şekillerde sunulmuyor” dedi.

“Güvenilir bir sistem yok”

“Hastanelerde işaret dili bilen doktorların ya da işaret dili tercümanlarının olmaması işitme engelli kadınların mahremiyetinin önündeki en büyük engellerden biridir. Özellikle görme engelli kadınların temel ihtiyaçlarına ulaşmalarında güvenilir bir sistem olmadığından, yaşamaları cinsel istismara, tacize ve tecavüze daha açık bir hal almaktadır. Kendilerini koruyacak mekanizmalara daha kolay engel olunmaktadır.” diyen Nuran İmir, kadınların kolay ulaşabilecekleri bir mekanizmanın oluşturulmasının gerekliliğine dikkat çekti.  

Önergede şu sorulara yer verildi:

“*Engelli kadınların temel ihtiyaçlarına ve sağlık hizmetlerine güvenli ve kolay ulaşabilecekleri bir sistemi hayata geçirmeyi planlıyor musunuz?

*Pandemi sürecinde engelli kadınlara ilişkin nasıl bir çalışmanız oldu? Pandemi süreci içerisinde kaç engelli kadının sağlık hizmetlerine ulaşımı sağlandı?

*Özellikle engelli kadınların cinsel istismara, taciz ve tecavüz benzeri saldırılara karşı bir önlem alınıyor mu? Pandemi süreci içerisinde kaç engelli kadın cinsel istismar ile karşı karşıya kalmıştır?

*Engelli kadınların sağlık hizmetlerine daha kolay ulaşabilmeleri için hastanelerde gerekli donanım ve uzman çalışanlar tedarik etmeyi planlıyor musunuz?

*Pandemi süreci içerisinde engelli kadınların sağlık hizmetlerine erişebilirlik oranı nedir?

*Hastanelerde engelli kadınların yalnız başlarına tedavi olabilmeleri için gerekli donanım ve uzman bir ekip kurmayı planlıyor musunuz?”