NAGHAM KARAJEH

Gazze – İsrail’in Gazze’ye saldırıları devam ederken, halkın trajedisi de giderek büyüyor. Yerinden edilenlerin özellikle kadınların her birinin hikayesi, farklı zorlukları ve öyküleri içinde barındırıyor. Bu kadınları ortaklaştıran acıları aynı zamanda mücadele sebepleri de oluyor.

Basma Shaqoura’nın öyküsü de savaşa meydan okuyan ve daha iyi bir yarın için hayatta kalma mücadelesi veren bir halkın ve kadınların adeta bir yansıması. Basma Shaqoura, kişisel trajedinin sınırlarını aşan yaşamıyla, tekrarlanan savaşlar, zorla yerinden edilmeler ve bitmek bilmeyen zorluklar yaşayan halkın acılarını somutlaştırıyor.

‘Bu korkunç senaryo birçok kez tekrarlandı’

Ailesiyle birlikte, sivilleri de hedef alan bombardıman altında evlerini terk etmek zorunda kalan Basma Shaqoura, bu anı “Zor, yürek burkan bir andı. Evlerimizden kaçmaya zorlandık” şeklinde anlatıyor. Sahip oldukları her şeyi bombardıman altında bırakan Basma Shaqoura, evlerini terk etmek zorunda oldukları güne ilişkin şunları aktarıyor:

“Kadınlar ve çocuklar, güvenli bir sığınak aradık. Erkekler insanlığın en aşağılayıcı sahnesinde gözlerimizin önünde tutuklandı. Yerinden edilmeye zorlandığımız ilk sefer değildi, bu korkunç senaryo birçok kez tekrarlandı. Her seferinde aşağılandık, psikolojik baskı gördük ve önümüzdeki zorluklar daha da ağırlaştı.”

‘Korku bizi kontrol ediyordu’

Evlerini terk ettiklerinde hissettiklerinin sadece ölüm korkusu olmadığını dile getiren Basma Shaqoura, her tarafta tanklarıyla ve ağır silahlarıyla ateş etmeye hazır, her hareketimizi izleyen İsrail güçleriyle karşı karşıya kalmalarının “dehşet verici” olduğunu anlattı. Akrabalarından birinin ateşli silahla yaralandığını dile getiren Basma Shaqoura “Biz de öldürüleceğimiz korkusuyla ona yardım edemedik, korku bizi kontrol ediyordu, kaçmaktan başka seçeneğimiz yoktu” dedi.

‘Birinin yemek için beni aşağıladığına inanamıyordum’

Gazze'de kadınların yaşam, güvenlik, barınma, sağlık ve eğitim haklarının tümünün sistematik olarak ihlal edildiğini vurgulayan Basma Shaqoura, tekrarlayan yerinden edilmelerle birlikte kadınların sorumluluklarının arttığına dikkat çekti. Basma Shaqoura, kendisinin de çocuklarının bakımı ve temel ihtiyaçlarını sağlamak için sorumluluklarının arttığını belirterek, ekonomik kaynak arayışına girdiğini söyledi. Bu arayışında karşılaştığı zorluklara değinen Basma Shaqoura, şunları anlattı:

“Utanç verici durumlarla karşılaştım ve yardım dağıtımındaki ayrımcılık nedeniyle çektiğim acılar daha da arttı. Çünkü kendimi, öncelik alan akrabalarım ve tanıdıklarımla kıyasıya bir rekabet içinde buldum. Bu duruma her maruz kaldığımda ağlama krizi geçiriyordum, birinin bir yemek için beni aşağıladığına inanamıyordum.”

Çocuklar için ‘Kalem ve Kağıt’ girişimi başlattı

Kaldığı mülteci kampında başkalarının da hayatına dokunmak için “Kağıt ve Kalem” adını verdiği bir girişim başlatan Basma Shaqoura, bu girişimle savaş nedeniyle yerinden edilen ve eğitim haklarına erişemeyen çocukları destekliyor. Kamptaki bir çadırı eğitim alanına çeviren Basma Shaqoura, “İçinde yaşadığımız trajik koşulları hafifletmek amacıyla çocuklara okuma, yazma ve matematik öğretiyorum. Bunların yanı sıra günlük yaşamlarıyla ilgili çeşitli konularda da eğitim vermeye başladım” dedi.

‘Yaralarımız iyileşmiyor’

Tekrarlanan savaşların yükü ve yerinden edilmenin acısı altında yaşamaya alışan bir halk olduklarını vurgulayan Basma Shaqoura, “Ancak yaralarımız iyileşmiyor. Her göç ediş, derin psikolojik etkiler bırakıyor, kaybettiklerimizin büyüklüğünü hatırlatıyor, adaletsizlik duygusunu derinleştiriyor” dedi.