Haber Merkezi- Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı, Birleşmiş Milletler (BM) Tüm Göçmen İşçilerin ve Aile Fertlerinin Haklarının Korunması Komitesi’ne “Türkiye’de Göçmen Kadınlar ve Kadına Yönelik Şiddet” başlıklı bir rapor gönderdi.

Raporda Türkiye’de göç alanında oluşturulan mevzuat ve yönergelerde kadınlarla ilgili herhangi bir düzenlemenin olmadığına dikkat çekilerek özellikle kadına yönelik şiddet alanında somut bir adım atılmadığı ifade edildi. Raporda İstanbul Sözleşmesi’ne atıfta bulunularak Türkiye’nin sözleşmeden çekildiği hatırlatıldı ve sözleşmeden çekilme tarihinden bu yana kadınların ülkelerine geri gönderme riskiyle karşı karşıya kaldığı vurgulandı. Raporda, kadınların kamusal destek mekanizmalarına başvurmaktan çekindiğinin de altı çizildi.

Çalışma yapılmıyor

Raporda Komite’nin Türkiye’den şiddete maruz kalan göçmen kadınlara dair tutulması beklenilen verileri ve göçmen kadınların korkmadan destek alıp alamadığına dair bilgi talebinde bulunduğuna işaret edilerek şöyle denildi: “Türkiye devletinin raporunda bu sorulara verilen yanıtlar Türkiye’de şiddetle mücadele mekanizmalarına dair yüzeysel ve genel bir özet ile sınırlı kalmaktadır. Yasada var olan eşitlikten bahsederken uygulamada bu eşitliğin nasıl sağlandığına ilişkin hiçbir veri paylaşılmamaktadır. Bu durum, şiddete maruz kalan göçmen kadınların özellikli ihtiyaçlarına dair derinlikli bir çalışma yapılmadığını açıkça göstermektedir.”

‘İstanbul Sözleşmesi’ne geri dönülmeli’

Raporda göçmen kadınların; ayrımcılık, önyargı, ana dilde hizmete erişememe, bilgiye erişim, resmiyette kayıtsız olma hali, ekonomik, sağlık hizmetlerine erişememe, çalışma koşulları alanlarında yaşadıkları zorluklara yer verilirken tavsiye bölümünde İstanbul Sözleşmesi’ne tekrar dönülmesi istendi. Raporda, göçmen kadınlar ve çocuklara korunma ve destek sağlanması, Göç İdaresi Başkanlığı’nda kadına yönelik şiddetle ilgili özellikli çalışmalar yürüten çok dilli ve etkin çalışan bir birim oluşturulması, baroların adli yardım birimlerinde göçmen kadınlara yönelik uzun vadeli nitelikli ve ücretsiz hukuki destek verilmesi, ekonomik yardımları gibi tavsiyelerde bulunuldu.  Ayrıca, kadınlarla ilgileri verilerin tutulmasının önemli olduğu belirtilerek, şu konulara dair verilerin tutulması istendi:

 “*Kaç göçmen/mülteci kadın maruz kaldığı erkek şiddeti nedeniyle şikayette bulunmuştur?

*Kaç göçmen/mülteci kadın şiddetten korunmak amacıyla 6284 sayılı Kanun kapsamında koruyucu ve önleyici tedbirlere başvurmuştur? Göçmen/mülteci kadınlar hangi tedbirlere başvurmuşlardır ve kaç kadın başvurduğu tedbir kararlarına ne kadar süreyle erişebilmiştir?

*Kamu görevlilerine yönelik göçmen kadınlara uyguladıkları ayrımcı veya ihmalkar davranışlar nedeniyle yürütülen soruşturmaların sayısı nedir ve soruşturmalar nasıl sonuçlanmıştır?”