Güney Lübnan'dan göç eden kadınlar İsrail saldırılarını anlattı

İsrail'in Lübnan'ın güney sınırına düzenlediği saldırılar nedeniyle halk evlerini terk ederek daha güvenli buldukları alanlara gidiyor.

SUZAN EBU SAİD

Beyrut- İsrail'in Gazze'ye havadan ve karadan başlattığı saldırılar 22'nci gününde devam ederken, İsrail ve Hizbullah arasında Lübnan'ın güney sınırında yaşanan çatışmalar da sürüyor. Çatışmalar nedeniyle göç eden insanlar için Lübnan'ın Tire kentindeki bazı okullar barınma merkezine dönüştürüldü. Çatışmaların daha da kötüleşmesi beklenirken, saldırılar bitene kadar çok sayıda kişi ev kiralamak için Sidon, Beyrut ve High şehirlerine yöneldi.

Afet Yönetim Kurumu'na göre, yerinden edilenlerin toplam sayısı 7 bin 173'ü Lübnanlı, 131'i Suriyeli olmak üzere 7 bin 304 kişiye ulaştı. Evlerini terk etmek zorunda kalanlar, Ekşi Meslek Okulu, Ekşi Kız Ek Okulu, Ekşi Kız Ortaokulu ve diğer okullar arasında dağıtıldı.  Ekşi İlçesi'nin Al-Sama'iyya, Burj Rahal, Burj Al-Shamali, Al-Masaken, Al-Abbasiya, Tayr Dibba, Battle ve diğer köylerinde barınma evleri bulunuyor. Maddi olarak durumları biraz daha iyi olanlar ise Tire şehrinden Sidon'a, Beyrut'tan Lübnan Dağı'ndaki Aley şehrine kadar evler kiraladı. Afet Yönetim Kurumu’na göre, yerinden edilenlerin sayısı günlük olarak artıyor.

‘Savaşla birlikte her şey mahvoldu’

Güney Lübnan'ın Tire bölgesindeki Al-Dhahira kasabasından yerinden edilmiş bir kadın olan Vefa Derviş, "Evlerimizde güven içinde yaşıyorduk ve birdenbire üzerimize bombalamalar ve saldırılar başladı ve hangi taraftan olduğunu bilmiyoruz. Üstümüze top mermileri yağıyordu, bu yüzden hayatımızdan endişe ederek evlerimizi terk ettik. Biz savaş değil barış istiyoruz ve evlerimize dönmek istiyoruz. Bu duruma dayanamıyoruz. Zeytin toplama işi yapıyordum ve borçlarımı bu zeytinlerle ödeyecektim. Ancak yaşanan savaşla birlikte her şey mahvoldu” diye belirtti. 

‘Topraklarımızda yaşamak istiyoruz’

Bint Jbeil kasabasından Rasmiya Qasim, "Bombalama başladıktan sonra çocuklarımızla birlikte Lastik Teknik Atölyesi'ne kaçtık. Bize hizmet ve yardım sağlandı ancak biz evimizde ve topraklarımızda yaşamak istiyoruz” sözleriyle savaşın bir önce sona ermesini istedi.

Nakura kasabasından Fatima Muhammed Abdullah da "Kızım ve ben, kasabanın bombalanmasının ardından 16 günden fazla bir süre önce Nakura'dan sürüldük. Nefes darlığı, astım, yüksek tansiyon gibi birçok sağlık sorunum var. Yerinden edilme acılarımızı artırdı” şeklinde konuştu.