شهلا محمدی

مرکز خبر - وریشه مرادی، زندانی سیاسی کورد، فعال حقوق زنان و عضو جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان(کژار)، از ١٠ اکتبر سال جاری و همزمان با روز جهانی مبارزە علیە مجازات اعدام، در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام در زندان‌های نظام جمهوری اسلامی ایران دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

وی از ١٠ اکتبر تاکنون از دریافت دارو نیز خودداری کردە است و پزشکان بهداری زندان ادامە اعتصاب برای وی را خطرناک خواندەاند. براساس گزارش‌هایی کە توسط نهادهای حقوق بشری کوردستان منتشر شدە است، این زندانی سیاسی در این مدت ۷ کیلو کاهش وزن داشته و به دلیل افت فشار، میگرن، درد مفاصل و کمر وضعیت سلامتی او در شرایط وخیمی قرار گرفته است.

پلتفرم دمكراتيک فرا ملیتی زنان در حمایت از این زندانی سیاسی کمپینی را آغاز کردە و طی آن فعالین سیاسی، مدنی و حقوق بشری و همە اقشار جامعە با ویدیوهایی کە بە این کمپین ارسال می‌کنند از وریشە مرادی و خواست‌های او حمایت می‌کنند.

وضعیت کنونی وریشە مرادی، همچنین روند کمپینی کە توسط پلتفرم دمكراتيک فرا ملیتی زنان و حمایت‌هایی کە از این کمپین صورت گرفتە است را با الهه صدر، فمنیست، فعال سیاسی و عضو پلتفرم دمكراتيک فرامليتی زنان مورد ارزیابی قرار دادیم.

الهه صدر، فمنیست، فعال سیاسی و عضو پلتفرم دمكراتيک فرامليتی زنان، در رابطه با تداوم اعتصاب غذای وریشه مرادی و به خطر افتادن وضعیت سلامت وی ابراز نگرانی کرد و گفت: همه­ی ما بسیار نگران هستیم و نمی­‌دانیم چه چیزی پیش می­آید. آخرین خبری که به ما رسیده این است که فشار خونش زیر ۵ بوده و کسانی که در رشته­‌های پزشکی کار می­‌کنند، می­‌گویند این خبر بسیار بد و ناراحت کننده‌ای است و بسیار باعث ناراحتی همه شده است.

وی با اشاره با نامه وریشه مرادی بیان کرد: وریشه مرادی در آخرین نامه‌اش به آتش جنگی که در خاورمیانه برافروخته و همه جا را فراگرفته اشاره می­کند و می­گوید این آتش جنگ و این جنگ­‌ها به قصد برقراری یک نظم جدید است که فقط با جنگ جلو می‌رود و در آن خبری از صلح نیست. بلکه فقط با هدف یکدست سازی و همگون کردن خاورمیانه و بر مبنای نابودی تاریخ و فرهنگ جامعه­ی شکست خورده است، مثل فلسطین. همچنین اشاره می­کند که از یک طرف دولت­های غربی این آتش جنگ را به خاطر منافع خودشان هر روز گسترده­تر می­کنند و از طرف دیگر، دول محافظه­‌کار و دیکتاتور منطقه با تشدید ملی­گرایی، دین­گرایی و جنسیت­گرایی، این آتش جنگ را هر روز فراگیرتر می­‌کنند و این باعث می‌­شود که فاشیزم در منطقه و در تمام جهان هر روز رشد پیدا ­کند. البته قربانیان این جنگ­‌ها هم زن­‌ها و کودکان هستند که وریشه مرادی به آن هم اشاره کرده و می­‌گوید می‌­بینیم که سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی در این میان شکست خورده و ما شاهد فقر گسترده در تمام ایران هستیم. از طرفی تمام موازین حقوق بشری، همه در سیستم جمهوری اسلامی نقض می­شود. از طرفی، می­‌بینیم که چطور هویت­ها انکار و دیگری‌سازی می­‌شود و این دیگری­‌ها هر روز حذف می­‌شوند و با حذف این دیگری یا دیگران، جامه به سوی نابودی سوق داده می شود.

الهه صدر ادامه داد: وریشه به عنوان کسی که همیشه تلاش کرده زندگی و حیات را معنادار بکند و خودش نیز همیشه هم درد و همصدا با زنان و آحاد مردم و ملت بوده، می­خواهد این وضعیت موجود و ستمی که به زنان و آزادی­خواهان تحمیل می­‌شود را مطرح بکند و اصلا قصد او رسیدن به مطالبات فردی خودش نیست و می­گوید اگر ما مخالف جنگ هستیم و فریاد نه به جنگ برمی­آوریم، باید سیاست­های داخلی جمهوری اسلامی را هم ببینیم و کشتار و اعدام‌هایی که هر روز در زندان­های جمهوری اسلامی صورت می­گیرد را ببینیم و نگذاریم که جمهوری اسلامی از این وضعیت و این جنگ­‌های فرامرزی و هیاهوی جهانی که الان بر سر این جنگ­ها صورت گرفته، سوء استفاده بکند. این هیاهوها به درستی صورت گرفته و تمام جهان بر علیه آن هستند اما جمهوری اسلامی از این سوء استفاده می­‌کند و در داخل آزادی­خواهان را سرکوب و در زندان­‌ها هر روز بیشتر اعدام می‌کند. همان اتفاقی که در دهه ۶٠ و در جنگ با عراق افتاد و ما شاهد بودیم که چطور آزادی­خواهان را دسته دسته به پای چوبه اعدام برد. در نتیجه وریشه می‌­نویسد که من اعتصاب غذا می­‌کنم و تا زمانی که کمپین­‌های نه به اعدام و تمام سازمان­‌های بین‌المللی که برای متوقف کردن اعدام فعالیت می­‌کنند، فعالیت­‌هایشان به بار ننشیند و من به اعتصاب غذای نامحدود خودم ادامه خواهم داد.

 

«بسیاری از زنان، آزادی­خواهان و... با وریشه مرادی همبستگی نشان دادەاند»

وی به عنوان یکی از اعضای كمپين پلتفرم دمكراتيک فرا مليتی زنان، در رابطه با به راه انداختن کمپینی ویدیویی در حمایت از وریشه مرادی و استقبال صورت گرفته از این کمپین حمایتی، توضیح داد: چند سالی هست که ما در چارچوب پلتفرم دموکراتیک فراملیتی زنان کار می­‌کنیم و به خصوص از زمان جنبش «ژن ژیان ئازادی» که در ایران بسیار فعال شد، این پلتفرم کار می­‌کند و ما زن­‌هایی هستیم از ملیت­‌های مختلف که در کنار هم کار می­‌کنیم و چندین بیانیه نوشتیم و اینبار به خاطر اعتصاب غذای وریشه احساس کردیم نباید دست روی دست بگذاریم و باید کاری بکنیم و بیانیه نوشتن کافی نیست. در نتیجه کمپین، درست کردن ویدیو را ایجاد کردیم تا هر فردی با صدا و تصویر خودش ویدیویی درست بکند و با وریشه و خواست وریشه، یعنی نه به اعدام و آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی همبستگی خودش را نشان بدهد. از این کمپین بسیار استقبال شد. بسیاری از زنان، آزادی­خواهان، فعالان سیاسی، زنان بسیار معمولی که نام و نشانی ندارند تا استاد دانشگاه و زنان نام و نشاندار، در این کمپین فعالیت می­‌کنند و با وریشه مرادی همبستگی نشان داده و تلاش می­‌کنند جامعه را به خواست وریشه برسانند. یعنی اگر خواست او نه به اعدام است، همه تلاش می­‌کنند که این نه به اعدام را تبدیل به یک مطالبه جمعی و سیاسی بکنند. چون نه به اعدام همیشه خواست مردم بوده ولی آنطور بر سر این خواست، آن فعالیت جمعی که یکپارچه بر سر این خواست بایستند و فریاد بکشند و صدای خود را به جهان برسانند، هنوز صورت نگرفته بود. این شعار و فریاد نه به اعدام به ایران هم کشید و در تهران مردم در خیابان شعار نه به اعدام و اعدام نکنید را دادند و این یک دستاورد است که به اسم وریشه مرادی ثبت می­‌شود.

 

«کوردستان سابقه‌ای طولانی در مبارزه علیه اعدام دارد»

الهه صدر، در رابطه با مبارزات صورت گرفته علیه اعدام در ایران، توضیحاتی ارائه داد و ضمن آن به سابقه طولانی مدت کوردستان در این مبارزات تاکید کرد. او بیان کرد: در حقیقت، اولین خانواده­هایی که بر علیه اعدام فریاد کشیدند، خانواده‌های زندانیان معمولی بودند که دائم مقابل زندان جمع می‌­شدند و نه زندانیان سیاسی. البته از کوردستان بگذریم که یک سابقه بسیار طولانی بر سر این جریان دارد و من ایران را می­‌گویم که بعد از آن خانواده­های زندانیان سیاسی همراه با خانواده­‌های زندانیان معمولی شروع کردند به شعار نه به اعدام و از داخل زندان اوین سه­‌شنبه­‌های هر هفته را می‌­بینیم که اعتصاب غذا کردند، اعتراض کردند و به سلول­‌هایشان برنگشتند. این جریان یواش یواش بسیار گسترش پیدا کرد. همانطور که صد نفر از روژهلات کوردستان به صورت نمادین اعتصاب غذا کردند. همین طور مادران آشتی تظاهرات داشتند و اینها دستاوردهای آزادیخواهانی است که در جغرافیای سیاسی ایران، تمام ملیت‌ها، خانواده­‌های ۴ زندانی سیاسی عربی که می‌خواهند به پای اعدام ببرند، اعتراض کردند. ما هر روز خبر اعدام زندانیان سیاسی عرب را توییت می­‌کنیم و از همه می­‌خواهیم صدای آنها باشند و نباید اجازه بدهیم اعدام آنها صورت بگیرد و باید این را به رژیم تحمیل بکنیم که این اعدام‌ها متوقف شوند.

 

«وریشه می­‌گوید من یا باید ابژگی خود را می­‌پذیرفتم، یا حقیقت وجودی­ام را پیدا می­‌کردم»

الهه صدر، در خصوص سکوت سازمان­‌ها، نهادها و کمپین­های داخلی و خارجی نسبت به اعتصاب غذای وریشه مرادی اعلام کرد: ما صد سال حکومت­‌هایی داشته‌ایم که ملی­‌گرایی، دین­‌گرایی، یک هویت ایرانی، زبان فارسی، یک دین و دین شیعه و یک پرچم را تبلیغ می­‌کنند و در بسیاری از مردم نهادینه شده و فکر می­‌کنند اگر کسی از هویت خودش صحبت بکند، به منزله این است که می­‌خواهد خودش را جدا بکند و برای همین است که مداوم تجزیه طلب را می­‌شنویم و این را فقط از راست­‌گراها و سلطنت طلب‌ها نمی­‌شنویم و متاسفانه بسیاری از افراد که نه راست‌گرا هستند و نه سلطنت طلب بلکه چپ هستند، از تجزیه طلبی صحبت می‌کنند و به محض وجود ترس، هنگامی که یک فرد حرفی می­‌زند و به یک گرایش تعلق دارد، پا پس می‌کشند؛ چه چپ دو آتشه انقلابی و چه فمنیست دو آتشه انقلابی باشد. متاسفانه وضعیت ما در حال حاضر اینگونه است. درست است با خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» در جغرافیای سیاسی ایران، یک جهش و انقلاب ذهنیتی صورت گرفت اما متاسفانه در تمام بخش‌های جامعه این انقلاب ذهنیتی صورت نگرفت و در برخی از تشکلات و بخشی از جامعه این انقلاب ذهنیتی صورت گرفت.

وی با تاکید بر سخنان وریشه، افزود: همانطور که وریشه مرادی اشاره می‌کند، ما باید بدانیم که یک پروسه است و تا رسیدن به هدفمان باید یک پروسه طولانی را طی بکنیم. وریشه می­‌گوید من یا باید ابژگی خودم و تحمل این زندگی پر از ستم را می­‌پذیرفتم، تن می­‌دادم و اعتراض نمی­‌کردم، یا حقیقت وجودی‌ام را پیدا می‌کردم که این کار را کردم. حقیقت وجودی‌ام را پیدا کردم و به جای لعنت فرستادن به تاریکی، شمعی برافروختم. این وظیفه تک تک ماست که شمعی برافروزیم و سعی کنیم این نگاه­‌های تنگ نظرانه و یک سویه را با بردباری بتوانیم این نگاه­‌ها را تغییر بدهیم و آنهایی که راست‌گرا و سلطنت طلب هستن، با صراحت و با شفافیت در مقابلشان بایستیم و مقاومت بکنیم.

 

«تا پایان هرگونه ستم علیه زنان، از کوردستان تا بلوچستان، از ایران تا افغانستان و تا رسیدن به آرمان‌های «ژن ژیان ئازادی»، به مبارزه ادامه خواهم داد»

الهه صدر، در نهایت با بازگو کردن سخنان وریشه مرادی، خواستار حمایت و توجه به اعتصاب غذای وریشه و وضعیت او شد و گفت: اینجا با جمله خود وریشه می­‌گویم، تا پایان هرگونه ستم علیه زنان، از کوردستان تا بلوچستان، از ایران تا افغانستان و تا رسیدن به آرمان­‌های «ژن ژیان ئازادی»، به مبارزه ادامه خواهم داد و من از تمام زنان، آزادی­خواهان و از تمام کسانی که در راه آزادی­خواهی و برابری طلبی تلاش می‌کنند و از جان خود مایه می­‌گذارند، می­‌خواهم به این گفته وریشه توجه بکنند و راه وریشه را ادامه بدهیم.