مرکز خبر- سپیده قلیان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین با ارسال نامه‌ای به ۴٠٠ نماینده‌ی آلمانی که کفالت سیاسی زندانیان در ایران را پذیرفته‌اند، خواستار ادامه‌ی حمایت آن‌ها از زندانیان سیاسی و ابتکار جدیدی از سوی آن‌ها شد و نوشت: «شما می‌توانید با استفاده از ابزارهای خود، انقلابی را که در ایران در حال رخ دادن است دریابید و جلوی ماشین کشتار جمهوری اسلامی بایستید.»

سپیده قلیان در این نامه با اشاره به بازداشت و محکومیت جدید خود به اتهام سر دادن شعار، نوشت: «پس از گذراندن بیش از چهار سال در زندان، در اسفندماه امسال آزاد و در همان روز دوباره بازداشت شدم. خارج از زندان اوین شعارهای ضد خامنه‌ای (رهبر جمهوری اسلامی ایران) می‌دادم. در راه بازگشت به زادگاهم در همان روز دوباره دستگیر و به خاطر شعار دادن به دو سال زندان محکوم شدم.»

وی در ادامه نوشت: «جرم من این است که من یک «زن» هستم که نه تنها برای خودم بلکه برای همه‌ی مردم این کشور «آزادی» و «زندگی» می‌خواهم. با تحصيل حقوق در زندان و انديشيدن به عدالت بيش از هر زمان ديگری به يقين می‌گويم كه هر گونه سازش و مدارا با استبداد حاكم و مسيری كه جمهوری اسلامی ايران در پيش گرفته است به عدالت منتهی نخواهد شد.»

 

سپیده قلیان نوشت: «برای بسیاری از ما زندانیان سیاسی و حتی برای کسانی که به طور واضح به دلایل سیاسی متهم نیستند، اما به دلیل شرایط و تصمیمات سیاسی با زندان، شکنجه و اعدام روبرو هستند، این یک نمایش مهم همبستگی در مورد حمایت‌های سیاسی از زندانیان سیاسی در ایران است که بیش از ۴٠٠ نماینده‌ی آلمان در جریان انقلاب «زن زندگی آزادی» آن را انجام دادند.»

 

وی در ادامه نوشت: «امروز، هشت ماه پس از قتل حکومتی ژینا امینی، جوان کورد ٢٢ ساله‌ی سقزی، در نقطه عطف سختی در انقلاب خود قرار داریم. کوردستان پس از این قتل قیام کرد، بلوچستان دست به کار شد، سراسر ایران قیام کرد. خلق‌های ایران نیز کخالفت خود را با حکومت جمهوری اسلامی اعلام کردند. رژیم جمهوری اسلامی با کشتار گسترده، دستگیری و احکام اعدام، اعتراضات خیابانی سعی در کم‌رنگ کردن انقلاب مردمی ایران کرد. رژیم عقب‌نشینی نمی‌کند و سیاست کشتار سیستماتیک خود را پیش می‌برد. اگر یک اعدام اجرا نشود، روز بعد اعدام دیگری خواهد بود.

 

سپیده قلیان با اشاره به ظلم و ستم مضاعف بر اتنیک‌های ساکن ایران نوشت: «بیش از همه بلوچ‌ها، کوردها و عرب‌ها قربانی این سیاست هستند. اما جمهوری اسلامی سیاست کشتار خود را فقط بر یک منطقه یا یک گروه جمعیتی متمرکز نمی‌کند. در اوایل ماه مه، حبیب اسیود، شهروند ایرانی سوئدی که رژیم ایران در سفری به ترکیه در سال ٢٠٢٠ او را ربوده بود، توسط همین رژیم اعدام شد. اکنون نیزحکم اعدام جمشید شارمهد، شهروند آلمانی تأیید شده است. هم زندانی من، شهروند آلمانی ناهید تقوی نیز همچنان در گروگان جمهوری اسلامی است. در این لحظه دختران جمشید شارمهد و ناهید تقوی، غزال شارمهد و مریم کلارن را به یاد می‌آورم. پدر و مادر آن‌ها شهروند آلمان هستند و در ایران در حالی که دخترانشان بدون ترس علیه رژیم می‌جنگند، گروگان گرفته می‌شوند.

 

وی در ادامه با اشاره به اعدام سه تن از معترضان خانه‌ی اصفهان نوشت: «در شب ٢٩ اردیبهشت‌ماه سه معترض اصفهانی از جمله به اتهام «محاربه با خدا» اعدام شدند. گفته می‌شود که آن‌ها نیروهای امنیتی را در یک تظاهرات کشته‌اند. مجید کاظمی یکی از متهمان اظهار داشت که تمامی اعترافات مورد استفاده در دادگاه تحت شکنجه بوده است. همان‌طور که ما را برای اعتراف شکنجه کردند. همان طور که سپیده رشنو را برای اعتراف شکنجه کردند. همان‌طور که حبیب اسیود و جمشید شارمهد و هزاران زندانی را شکنجه کردند تا از آن‌ها اعتراف بگیرند.»

 

سپیده قلیان در ادامه نوشت: «من به عنوان یکی از هزاران زندانی سیاسی شهادت می‌دهم که عبارت «زندانیان سیاسی و غیرسیاسی» مضحک است. زیرا اگر جمهوری اسلامی موفق به کشتن خلق بلوچ برای جرایم مضحک مرتبط با مواد مخدر شود، می‌تواند چوبه‌ی دار را برای همیشه پابرجا بگذارد. اگر رژیم بتواند ژینا امینی را بکشد، می‌تواند به کشتن به خاطر مخالفت با حجاب اجباری ادامه دهد. اگر آن‌ها بتوانند کودکانی مانند کیان پیرفلک ٩ ساله را بکشند، می‌توانند تک‌تک ما را بکشند. این دیدگاه سیاسی جمهوری اسلامی ایران است. تنها چیزی که وجود دارد خشونت و قتل است تا از طریق یک فرآیند انقلابی از انسان شدن دوباره‌ی مردم جلوگیری شود.»

 

این زندانی سیاسی در پایان نامه‌ی خود خطاب به کفیل‌های سیاسی نوشت: «لطفاً ابتکار عمل را به دست گرفته و استراتژی تدوین کنید. شما می‌توانید صدای جمعی ما باشید، جدای از صدای فردی یک زندانی که حامی سیاسی او هستید. شما می‌توانید از ابزارهای دموکراتیک و پارلمانی که در اختیار دارید استفاده کنید و در مقابل تمام ماشین کشتار رژیم در ایران بایستید. لطفاً به متخصصین واقعی ایران تکیه کنید و همین را از همکاران خود بخواهید. از رسانه‌ها بخواهید که تبلیغات جمهوری اسلامی در مورد زندانیان را چه با اتهامات سیاسی و چه غیرسیاسی تکرار نکنند. به عموم مردم آموزش دهید. شما می‌توانید با تغییر سیاست آلمان به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای اروپا صدای ما باشید. اگر چهره‌ی بی‌گناه ژینا امینی که توسط جمهوری اسلامی به قتل رسید، شما را تکان داد، سیاست مماشات با جمهوری اسلامی را تمام کنید. با این کار شما صدای مردم ایران خواهید شد که در حال حاضر صدای خود را ندارند.»