کتاب«دختری در تصویر» انعکاس درد و رنج زنان
شهلا فیض الله به عنوان یک داستان نویس، آثار متعددی درباره رنج‌های جامعه و زنان نوشته است، وی حکایت‌های مادر و مادربزرگان را اساس داستانهای خود قرار دادە است.
شیرین صالح
سلیمانی- نویسندگی از جملە رمان نویسی و داستان نویسی استعدادی ویژه است، زنان در این زمینه مهارت خاصی دارند و مسائل جامعه، حکایت‌های مادران و مادربزرگ‌های خود و کسب تجربە از آنها را مبنای کار خود قرار می‌دهند. شهلا فیض‌الله داستان‌نویس، در جدیدترین کتابش با نام «دختری در تصویر» کە در حال چاپ است رنج‌های افراد جامعه به‌ویژه زنان، گورستان بی‌نام و نشان، کودکان خیابانی، مادری کە فرزندانش انفال شدەاند و دختری که در سن ١۴ سالگی کشته شده را بیان می‌کند.
«پنج سال است که داستان می‌نویسم»
شهلا فیض‌الله با اشارە بە اینکە از کودکی به خواندن کتاب، داستان و رمان علاقه داشته است و این سبب علاقەی وی بە مطالعە شدە و هنوز هم ادامە می‌دهد گفت: ممکن است گاه‌گاهی بە دلیل شرایط زندگی از خواندن و مطالعە دور شدە باشم اما هیچ وقت آن را ترک نکردەام. عضو گروه دوستان کتابخوان هستم و هر هفته با یک نویسندەی کورد ملاقات می‌کنیم تا درباره کتاب‌هایش بحث کنیم. پیش از این هم می‌نوشتم اما آن را منتشر نمی‌کردم و تنها برای خودم بود، اکنون به مدت پنج سال داستان می‌نویشم و آن را منتشر می‌کنم.
«نوشتن را با داستان دو زن جوان آغاز کردم»
وی گفت: از آنجایی که مادران و مادربزرگ‌هایمان برای ما داستان می‌گفتند، من شروع به نوشتن کتاب، داستان و رمان کردم، داستان نویسی را از تابستان ٢٠١٨ شروع کردم، یک روز هوا خیلی گرم بود و دو زن جوان را دیدم که در گرما مشغول به کار بودند این باعث شد من بنویسم اما نمی‌دانستم چگونه شروع کنم. به هر حال آن را نوشتم و بعد از خواندن چند نفر گفتند که این یک داستان است و نوشتن داستان باید اینگونه باشد، با حمایت آنها داستان را برای روزنامەی هولیر فرستادم و یک ماە بعد با نام پروانەهای خیابان منتشر شد و این تشویق بزرگی برای من بود چون اولین داستانم بود.
«حدود ٣۵ داستان دارم»
شهلا فیض‌الله با اشارە بە اینکە در مدت پنج سال ٣۵ داستان نوشته، ٢٠ داستان آن در حال چاپ و به زودی منتشر می‌شود ادامە داد: کتاب جدیدم «دختری در تصویر» نام دارد و امیدوارم خواننده حین خواندن آن جایگاه خود را در ادبیات و داستان کوردی پیدا کند. داستان‌نویسی کار آسانی نیست، شخصی که ابتدا داستان می‌نویسد ایده‌هایی دارد و در تخیل خود روی آن کار می‌کند، من قبل نوشتن همه چیز را در تخیلاتم می‌نویسم.
وی همچنین می‌گوید: زندگی ما همه داستان است، اما وقتی می‌خواهیم داستانی هنری و ضبط شده بسازیم که خواندن آن لذت بخش باشد، ویژگی‌های خاص خود را دارد. به خصوص داستان باید حاوی پیامی باشد، البته هر داستانی بر اساس واقعیت است، اما نویسنده نباید آن را آنطور که هست بازنویسی کند، بلکه باید از تکنیک‌های نوشتن استفاده کند.
«ترسیم رنج زنان ازویژگی‌‌های بارز داستانهای من است»
شهلا فیض‌الله تأ‌کید کرد: داستان فاصله کوتاهی دارد، بنابراین نویسنده باید در آن فاصله پیام خود را بە مخاطب برساند و در پایان پیامی به صورت واضح و ساده بنویسد که آسان و پرمعنا باشد. او می‌گوید: نشان دادن رنج و درد افراد جامعه از ویژگی‌های داستانهای من است و همچنین درد زنان که به عنوان یک زن لازم دانستم این دردها را منتقل کنم. چون ممکن است مردی نتواند آن را بیان کند، من تمام رنج‌های روحی، خشونت و حتی قتل زنان را در داستانهایم بیان کردە و سعی کرده‌ام با ادبیاتی خاص نشان دهم در جامعه ما چگونه خشونت علیه زنان اعمال می‌شود. یکی از داستانهایم دربارەی مادری است که فرزندانش انفال شدە و آن داستان در یک فیلم کوتاه بە تصویر کشیدە شد.
«ژرف‌اندیشی زنان در مسائل بیشتر است»
شهلا فیض‌الله گفت: در نوشتن زنان دقیق‌تر، حساس‌تر و ریزبین‌تر هستند، اما به این دلیل که زنان همیشه کار دشوارتری داشته‌اند چون هم مادر و هم همسر هستند و بیشتر آنها در بیرون و خانه کار می‌کنند فرصت کمتری برای نوشتن داشته‌اند. من دوست دارم داستان، رمان، مقالات ادبی و خاطرات بخوانم چون به آنها نیاز دارم، وقتی روی نقش کسی کار می‌کنم باید درون او را بشناسم تا بتوانم نقش او را در داستان نشان دهم.
«مطالعه شالودەی انسان است»
او می‌گوید: «ما نویسندگان زن با استعدادی داریم، اما تعدادشان کم است و این به این دلیل است که وقتی زنان شروع به کار می‌کنند با موانعی از قبیل کمبود زمان و یا عدم حمایت مواجه می‌شوند. زنان باید خود آزمایی کنند و توانایی‌هایشان را قدرت بخشند و هر وقت دوست داشتند مطالعە کنند برای آن وقت بگذارند، زیرا مطالعە شالودەی انسان است. من یک زن هستم اما بدون هیچ تبعیضی برای همەی انسان‌‌ها می‌نویسم چون با این روش پیام نویسندە دامنەی گستردەتری خواهد داشت.
وی در پایان سخنان خود گفت: من رمانی را از عربی به کوردی ترجمه کرده‌ام و خواندن این رمان را برای افراد جامعە و جود آن در کتابخانه‌هایمان لازم می‌دانم. همچنین داستانهای دیگری نیز دارم که در آینده منتشر خواهند شد، آرزو دارم رمان بنویسم و همچنان ادامە می‌دهم.